زگیل تناسلی مقعدی زنان

زگیل تناسلی مقعدی زنان یک نوع بیماری مراقبتی به شمار می آید که از شریک جنسی آلوده به ویروس زگیل تناسلی منتقل می شود.

زگیل تناسلی مقعدی که به آن condyloma acuminata نیز می گویند؛ وضعیتی است که ناحیه اطراف و داخل مقعد را تحت تاثیر قرار می دهد.

این زگیل ها همچنین ممکن است پوست ناحیه تناسلی را تحت تاثیر قرار دهند. آن ها ابتدا به صورت لکه هایی ریز ظاهر می شوند. در ابتدا شاید به کوچکی سر یک سنجاق باشند اما در برخی مواقع ممکن است بسیار بزرگ شوند و کل ناحیه مقعد را بپوشانند.

زگیل های تناسلی معمولاً به صورت گوشتی با رنگ مایل به قهوه ای ظاهر می شوند. معمولاً درد یا ناراحتی ایجاد نمی‌ کنند و بیماران ممکن است از وجود زگیل بی خبر باشند.

از طرفی برخی از بیماران علائمی مانند خارش، خونریزی، ترشحات مخاطی و یا احساس یک توده در ناحیه مقعد را تجربه خواهند کرد.

چه چیزی باعث زگیل تناسلی مقعدی می شود؟

زگیل توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شود که از طریق تماس مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل می شود. HPV به عنوان شایع ترین بیماری مقاربتی (STD) در نظر گرفته می شود.

موضوعی که بسیار حائز اهمیت است این است که برای ایجاد کندیلومات مقعدی نیازی به مقاربت مقعدی نیست. هر گونه تماس با ناحیه مقعد از جمله تماس دست و ترشحات شریک جنسی، می تواند منجر به عفونت HPV در مقعد شود.

قرار گرفتن در معرض ویروس ممکن است سال ها پیش یا از طرف شرکای جنسی قبلی رخ داده باشد، اما ممکن است اخیراً زگیل های واقعی ایجاد شده باشد.

بخوانید که مفید است: دشمن زگیل تناسلی

تشخیص زگیل تناسلی مقعدی زنان

صحبت کردن راجع به وجود یا عدم وجود زگیل در ناحیه مقعد کار ساده ای نیست؛ اما در هر صورت پزشک باید در مورد وجود یا عدم وجود عوامل خطر از جمله سابقه مقاربت مقعدی، آزمایش HIV مثبت یا ضعف مزمن سیستم ایمنی و همچنین مصرف دارویی خاص در مورد بیماران پیوند عضو، بیماری التهابی روده و سایر نکات، از بیمار پرس و جو کرده و برگه معاینه بیمار را تکمیل کند.

معاینه فیزیکی باید در درجه اول بر معاینه آنورکتال و ارزیابی پرینه (ناحیه لگنی) که شامل ناحیه تناسلی یا ناحیه واژن برای جستجوی زگیل است متمرکز شود. همچنین معاینه رکتال دیجیتال نیز باید برای رد هرگونه توده انجام شود.

آنوسکوپی معمولاً برای بررسی داخل کانال مقعدی برای یافتن زگیل های اضافی انجام می شود. این آزمایش شامل قرار دادن یک ابزار کوچک به اندازه یک انگشت در مقعد است. معاینه اسپکولوم نیز ممکن است برای کمک به معاینه واژن در زنان انجام شود.

شاید این سوال در ذهن شما هم باشد: تفاوت زگیل تناسلی با جوش

پیشگیری از زگیل تناسلی مقعدی در زنان

ایمن ترین راه برای محافظت در برابر قرار گرفتن در معرض HPV یا هر بیماری مقاربتی دیگری، رابطه جنسی ایمن است. از تماس جنسی با افرادی که زگیل مقعدی یا تناسلی دارند خودداری کنید.

از آنجایی که بسیاری از افراد ممکن است ندانند که از این عارضه رنج می برند، پرهیز از رابطه جنسی و محدود کردن تماس جنسی با یک شریک، ویروس مسری ایجاد کننده زگیل را کاهش می دهد.

با این حال، استفاده از کاندوم در زمان برقراری هر نوع رابطه ممکن است خطر عفونت HPV را کاهش دهد، اما در مورد زگیل تناسلی مقعدی در زنان، کاندوم چندان پوشش مناسبی برای پیشگیری نیست.

آیا همه زگیل ها نیاز به جراحی دارند؟

در اکثر مواقع بله. اگر زگیل ها بخصوص در ناحیه تناسلی برداشته نشوند، معمولاً بزرگتر شده و تکثیر می شوند.

زگیل ها در صورت درمان نشدن ممکن است منجر به افزایش خطر سرطان مقعد در ناحیه آسیب دیده شوند. خوشبختانه خطر ابتلا به سرطان مقعد هنوز بسیار نادر است.

روش درمان زگیل تناسلی مقعدی زنان

راه های درمان زگیل تناسلی به طور کلی به دو روش تقسیم بندی می شوند. یک راهکار با استفاده از روش های موضعی و روش دیگر به کمک جراحی می باشد.

در ادامه هر دو روش را مورد بررسی قرار داده ایم.

روش های موضعی برای درمان زگیل تناسلی مقعدی

اگر زگیل ها بسیار کوچک هستند و فقط روی پوست اطراف مقعد قرار دارند، ممکن است با یک داروی موضعی در مطب و گاهی در خانه درمان شوند.

داروهای موضعی رایج که مستقیماً روی زگیل ها استفاده می شوند عبارتند از: پودوفیلین، تری کلرواستیک اسید و بی کلرواستیک اسید.

این درمان های مطب نیازی به بیهوشی ندارند و تنها چند دقیقه طول می کشد تا روی زگیل ها اعمال شوند. سوزش یا ناراحتی جزئی ممکن است پس از درمان تجربه شود و بنابراین، اکثر بیماران می توانند پس از عمل به سر کار بازگردند. پزشک زمان شستشوی دارو را پس از درمان توصیه می کند.

پمادهای موضعی که می توانند برای درمان زگیل‌ های کوچک در خانه مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از Imiquimod یا 5-fluorouracial (5-FU)، اگر چه میزان اثربخشی آن ها برای از بین بردن کامل زگیل مقعد هنوز ثابت شده نیست.

عوارض جانبی شامل تحریک پوست، سوزش و زخم های دردناک پوست است. در صورت بروز عوارض جانبی شدید، بلافاصله استفاده از کرم را قطع کرده و با پزشک خود تماس بگیرید.

 

برای اطلاعات بیشتر درباره بهترین پماد برای زگیل تناسلی و نحوه مصرف پمادها، روی لینک بزنید.

کرایوتراپی

پزشک متخصص می تواند زگیل های مقعدی را نیز مانند زگیل های تناسلی در مطب با انجماد آن ها با نیتروژن مایع درمان کند. این روش نتیجه بهبودی بالاتری دارد.

روش های جراحی برای درمان زگیل تناسلی مقعدی زنان

روش های جراحی معمولاً نتایج فوری دارند، اما بسته به تعداد و محل دقیق زگیل های تحت درمان، باید با استفاده از یک بی حس کننده موضعی مانند نووکائین یا یک بی حس کننده عمومی یا نخاعی انجام شود.

روش های فولووراسیون (سوختن)، برداشتن جراحی (برداشتن) یا ترکیبی از هر دو، برای درمان زگیل های بزرگتر خارجی و داخلی مقعدی استفاده می شود.

آیا درمان زگیل تناسلی مقعدی به روش جراحی نیاز به بستری در بیمارستان دارد؟

درمان جراحی زگیل مقعدی معمولاً به صورت جراحی سرپایی انجام می شود. اکثر افراد تا چند روز پس از درمان نسبتاً ناراحت هستند و ممکن است داروهای مسکن تجویز شود.

بسته به وسعت بیماری، برخی از افراد روز بعد به سر کار باز می گردند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای چند روز تا چند هفته نیاز به استراحت داشته باشند.

در برخی موارد که زگیل ها بزرگ و به تعداد زیاد هستند؛ درد، ناراحتی و خونریزی خفیف در دوره نقاهت انتظار می رود و ممکن است تا چند هفته ادامه داشته باشد.

خونریزی بیش از حد غیر طبیعی است و در صورت مشاهده مقادیر زیاد خونریزی باید فوراً به پزشک اطلاع داده شود. ترشحات یا رطوبت شفاف مایل به زرد یا خونی برای روزها تا هفته ها پس از عمل انتظار می رود. قرار دادن پد و تعویض مکرر پانسمان به کاهش رطوبت و خارش ناشی از ترشحات کمک می کند.

جراحی زگیل تناسلی مقعدی زنان در چند جلسه

هنگامی که زگیل ها گستردگی زیادی دارند؛ ممکن است پزشک، جراحی را به صورت مرحله ای انجام دهد. علاوه بر این، زگیل های عود کننده در بیش از 50 درصد بیماران شایع است.

ویروسی که باعث زگیل می شود می تواند چندین ماه قبل از ایجاد زگیل، در پوستی که طبیعی به نظر می رسد پنهان بماند. با ایجاد زگیل های جدید، معمولاً می توان آن ها را در مطب پزشک معالجه کرد.

گاهی اوقات زگیل های جدید آنقدر سریع ظاهر می شوند که ممکن است درمان در یک جلسه ممکن نباشد یا نتیجه دلخواه حاصل نشود. در این شرایط، دومین و گاهی اوقات، سومین ویزیت جراحی سرپایی ممکن است توصیه شود.

طول درمان زگیل تناسلی مقعدی زنان

ویزیت های مدام در فواصل زمانی معین برای چندین ماه پس از مشاهده آخرین زگیل ضروری است تا مطمئن شوید که زگیل جدیدی پدیدار نمی شود.

در صورت مشاهده هر گونه ضایعات جدید یا علائم جدید مانند درد و خونریزی مقعدی، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید.

جلوگیری از ابتلای مجدد به زگیل

در برخی موارد، زگیل‌ ها ممکن است به طور مکرر پس از برداشتن کامل نیز عود کنند؛ زیرا ویروسی که باعث ایجاد زگیل می‌  شود اغلب در حالت خفته در پوست باقی می ‌ماند.

برای جلوگیری از گسترش بیشتر HPV، یکی از مؤثرترین راه ها داشتن یک شریک جنسی است. به عنوان یک اقدام محتاطانه، شرکای جنسی باید از نظر زگیل و سایر بیماری های مقاربتی (STD) بررسی شوند، حتی اگر هیچ علامتی نداشته باشند.

 

ابتلا به زگیل تناسلی از طریق رابطه دهانی نیز بسیار خطرناک است. برای اطلاعات بیشتر روی لینک بزنید.

دیسپلازی مقعدی چیست؟

برخی از زگیل ها با مشاهده زگیل برداشته شده در زیر میکروسکوپ، تغییرات غیرطبیعی دارند که توسط آسیب شناس مشاهده می شود.

این تغییرات دیسپلازی مقعدی نامیده می شود و می توان آن را در زیر میکروسکوپ درجه بندی کرد که دیسپلازی یا تغییرات غیرطبیعی آن ها چقدر پیشرفته است.

این تغییرات توسط پزشکان به عنوان نئوپلازی داخل اپیتلیال مقعدی درجه پایین و درجه بالا (LGAIN / HGAIN) نامیده می شود.

زگیل تناسلی و سرطان مقعد

سلول هایی که بدخیم یا “پیش بدخیم” می شوند، اما به عمق پوست نفوذ نکرده اند، اغلب به عنوان HGAIN شناخته می شوند. در حالی که این عارضه به احتمال زیاد پیش ساز سرطان مقعد است، اما سرطان مقعد نیست و متفاوت از سرطان مقعد درمان می شود.

دیسپلازی مقعدی شبیه دیسپلازی دهانه رحم (نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم یا CIN) است که از عفونت HPV منشأ می گیرد و به ترتیب می تواند به سرطان مقعد و دهانه رحم تبدیل شود.

بنابراین، بیماران مبتلا به دیسپلازی مقعدی نیاز به پیگیری دقیق دارند که توسط پزشک معالج آن ها تعیین می شود و هر ضایعه جدید باید به سرعت ارزیابی شود.

معاینه توسط پزشک متخصص زنان توصیه می شود، زیرا وجود HGAIN یک بیمار زن را در معرض خطر ابتلا به CIN قرار می دهد.

چه کسانی در معرض افزایش خطر دیسپلازی مقعد هستند؟

افرادی که در معرض بیماری های زیر هستند، احتمال ابتلا به دیسپلازی مقعدی در آن ها شایع تر از سایرین است. عوامل خطر برای دیسپلازی مقعد عبارتند از:

• بیماران مبتلا به عفونت HPV
• بیماران با سابقه آمیزش مقعدی
• تست HIV مثبت
• سیگار کشیدن
• بیماران با سیستم ایمنی ضعیف از داروهای خاص (پیوند عضو جامد، RA، IBD)

اگر با علائم زگیل های تناسلی مواجه شدید و یا به این موضوع شک داشتید؛ بهترین راه مراجعه به پزشک و تشخیص به موقع بیماری است. این توصیه در افرادی که شرکای جنسی متعددی دارند، جدی تر است.