سزارین

سزارین
سزارین نقش مهمی در کمتر کردن مرگ و میر و عوارض ناشی از زایمان در مادر و جنین دارد. در ابتدا سزارین برای نجات جان مادر انجام می شد ولی اکنون برای دیررسی جنین و تحت زجر قرار گرفتن جنین انجام می شود. سزارین در اکثر جاهای دنیا جزو شایع ترین عمل های جراحی به حساب می آید.
دکتر ویدا یوسفیان اذعان دارد که سزارین مستلزم هزینه ی بالاتر در سیستم مراقبت های سلامت است. برای همین باید اندیکاسیونها(علت های سزارین) را معلوم کنیم، تا از کاربرد افسار گسیخته این روش جراحی جلوگیری نماییم.
اندیکاسیونهای سزارین (علت های سزارین):

1. حالت هایی که در آن زایمان طبیعی برای مادر و جنین خطرناک است.
• جفت سرراهی
• وقتی بند ناف از دهانه رحم خارج شده باشد.
• وقتی جنین ناهنجاری دارد. (مثل، مننگوسل و هیدروسفالی)
• وزن بالاتر از حد طبیعی (جنین بالای 4.5 کیلوگرم)
• عدم تناسب سر جنین با لگن مادر
• وقتی تلاش می کنیم برای القای زایمان؛ و القای زایمان ناموفق می باشد.
• وقتی جنین با پا نزول کرده و عضو نمایش جنین پا می باشد.(که اصطلاحا Brech گفته می شود)
دکتر یوسفیان: دوقلویی مخصوصا دوقلوهای به هم چسبیده از مواردیست که حتما بایستی تحت سزارین قرار گیرند.
مواردی مثل هرپس فعال تناسلی که ضایعات فعال روی ولوواژن مادر است و هنگام عبور نوزاد از کانال زایمان، نوزاد آلوده به ویروس هرپس تناسلی می شود.
دکتر ویدا یوسفیان می گوید: امر زایمان طبیعی یک پروسه فیزیولوژیک و طبیعی است ولی بایستی مادر همکاری کند؛ در صورت عدم همکاری برای زایمان طبیعی، به دلخواه مادر می توان عمل سزارین را انجام داد.
جراحی سزارین بهتر است بالای 39 هفته ی بارداری انجام شود. در نهایت دکتر ویدا یوسفیان تاکید دارند که بهتر است زایمان به صورت طبیعی انجام شود؛ ولی در شرایطی نیز بهتر است که سزارین انجام پذیرد.

مقاله تهیه شده توسط :

خانم دکتر ویدا یوسفیان