حاملگی با فیبروم

حاملگی با فیبروم (آیا با وجود میوم می توان باردار شد)؟

آیا حاملگی با فیبروم امکان پذیر است؟ در صورت وجود فیبروم حاملگی و زایمان موفق انجام می شود؟

ما در این مقاله قصد داریم به طور کامل در مورد شرایط حاملگی با فیبروم توضیح دهیم. فیبروم توده ای است که بر روی دیواره رحم رشد می کند و یکی از بیماری های شایع در میان زنان به شمار می رود. فیبروم می تواند در اندازه های متفاوتی در رحم ایجاد شود که اغلب با استفاده از سونوگرافی قابل مشاهده است. امکان بارداری با فیبروم وجود دارد.

انواع فیبروم یا میوم ها

به طور کلی سه دسته اصلی فیبروم رحمی وجود دارد:

فیبروم سروزال

این فیبروم ها بیرون از رحم و در درون حفره شکمی رشد کرده و می تواند از نظر اندازه متفاوت باشد. این فیبروم ها می توانند بسیار غول آسا و بزرگ شوند. علائم آن می تواند نفخ، فشار به مثانه و تکرر در ادرار باشد.

فیبروم اینترامورال

بر طبق گفته ی خانم دکتر ویدا یوسفیان دکتر زنان شهرک غرب فیبروم اینترامورال در دیواره رحمی رشد می کند و در همان دیواره نیز باقی می ماند. این فیبروم ها معمولا علائمی ندارند تا به مرحله بحرانی خود برسند. معمولا فشار زیادی برای رشد ندارند و اگر به سمت حفره شکمی رشد کنند تبدیل به فیبروم ساب سروزال می شوند. با رشد فیبروم به سمت حفره رحم درد و خونریزی در دوره قاعدگی افزایش پیدا می کند.

فیبروم ساب موکوزال

فیبروم های ساب موکوزال معمولا اغلب در نزدیکی حفره رحم قرار دارند و حتی قطر 2 تا 3 سانتی آن نیز می تواند خونریزی شدید قاعدگی و درد ایجاد کند زیرا رگ های خونی سطحی فیبروم می تواند در حین قاعدگی نیز پاره شود. خونریزی زیاد در این دوران می تواند موجب بستری شدن بیمار و حتی تزریق خون به او شود.

ارتباط وجود فیبروم با سرطانی شدن توده

گاهی فیبروم ها می توانند به صورت خوشه های فیبروم ظاهر شوند و گاهی نیز به صورت تنها بروز کنند. در 99 درصد مواقع فیبروم توده ای خوش خیم است و همچنین بر اساس تحقیقات صورت گرفته هیچ ارتباط معناداری بین وجود فیبروم و سرطان رحم وجود ندارد. دلایل ایجاد فیبروم ناشناخته است و البته یکی از نظریات پزشکی حوزه زنان فیبروم را حاصل رشد غیر عادی سلول های عضله رحم در اثر ترشح غیر عادی هورمون های استروئیدی مانند استروژن و پروژسترون می دانند. در دوران بارداری نیز به دلیل بالا رفتن سطح هورمون های استروژن و پروژسترون زنان اغلب حاملگی با فیبروم را تجریه می کنند. همچنین تجربه فیبروم در دوران یائسگی نیز به ندرت اتفاق می افتد. یکی دیگر از عوامل وجود فیبروم عامل ژنتیک می باشد. معمولا زنانی که یکی از بستگان نزدیک مانند خواهر، مادر و یا مادربزرگ شان دچار فیبروم رحم باشند امکان تجریه حاملگی با فیبروم در آن ها نیز افزایش می باید.

عوارض حاملگی با فیبروم

بر اساس تجربه ی دکتر ویدا یوسفیان متخصص زنان و زایمان شهرک غرب حاملگی با فیبروم به طور معمول خطری برای نوزاد و مادر ایجاد نمی کند و متخصصان اظهار دارند که فیبروم در تنها در موراد نادری می تواند از بارداری موفق جلوگیری به عمل آورد. گاهی فیبروم یا فیبروم ساب موکوزال می تواند منجر به سقط جنین شود. اگر زنان حاملگی با فیبروم را تجربه کنند، به علت تغییرات هورمونی در این دوره مخصوصا در سه ماهه اول و دوم بارداری امکان بزرگتر شدن توده میوم بیشتر خواهد بود. در این دوران ممکن است گاهی در داخل فیبروم ها خونریزی نیز ایجاد شود که با درد شدید شکمی همراه است و همچنین ممکن است با تب ناگهانی و بالا نیز همراه شود. در بسیاری از موارد درد خونریزی فیبروم را با درد آپاندیسیت یا کیست اشتباه اشتباه می گیرند که اگر به درستی تشخیص داده نشود ممکن است به جراحی غیر ضروری در دوران بارداری بیانجامد و همچنین از عوارض آن زایمان زودرس نیز می باشد. گاهی لازم است در صورت بروز خونریزی در فیبروم در دوره بارداری برای کنترل عوارض ناشی از آن، بیمار در بیمارستان بستری شود و تحت درمان با تب بر قرار بگیرد. به نظر دکتر ویدا یوسفیان دکتر زنان خوب غرب تهران در اکثر موارد نیازی به جراحی فیبروم در این دوره نیست. گاهی وجود فیبروم زیر مخاطی خطر سقط را به همراه دارد که در صورت تکرار بیشتر از سه سقط مکرر جراحی و خارج کردن توده قبل از بارداری مجدد ضروری است. گاهی توده ها بر اثر رشد زیادی فضای زیادی از رحم را اشغال کرده و فضا را برای جنین محدود می کند و در نتیجه زایمان زودرس نیز ایجاد می شود. گاهی نیز توده های فیبروم در ناحیه تحت تانی رحم در ماه های آخر بارداری و هنگام زایمان طبیعی باعث عدم پیشرفت زایمان شود و مانع راه خروج نوزاد می شود که در این صورت انجام عمل سزارین ضروری است.

معمولا در زنان تجربیات بارداری با فیبروم با علائم مختلفی همراه است مانند:

• نیاز به سزارین
• احتمال احتمال قرارگیری جنین در موقعیت نامناسب
• زایمان زودرس
• مرگ جنین در داخل رحم
• امکان پارگی کیسه آب
• خونریزی در بارداری
• همچنین در صورت وجود فیبروم رحم در هنگام بارداری خطر سقط جنین در سه ماهه اول بارداری بیشتر می شود
• بزرگ شدن فیبروم و فشار آوردن به مثانه و اختلال در دفع ادرار

حاملگی با فیبروم اینترامورال

بارداری با فیبروم های داخل دیواره می تواند نگرانی هایی را در مورد عوارض احتمالی ایجاد کند. فیبروم های داخل دیواره شایع ترین نوع هستند که در دیواره عضلانی رحم یافت می شوند و بسته به اندازه و محل خود ممکن است بر بارداری تأثیر بگذارند.

عوارض حاملگی با فیبروم داخل دیواره

وجود فیبروم در دیواره داخلی رحم می تواند باعث مشکلاتی در دوران بارداری شود. برخی از این مشکلات عبارتند از:

• زایمان زودرس: زنان باردار مبتلا به فیبروم در مقایسه با زنان بدون فیبروم، بیشتر در معرض زایمان زودرس هستند.
• موقعیت نامناسب نوزاد: فیبروم های بزرگ یا عجیب می توانند نوزاد را در وضعیت نامناسبی قرار دهند و که ممکن است منجر به سزارین شود.
• خونریزی و درد لگن: اگر خون رسانی به فیبروم مسدود شود، ممکن است خونریزی و درد لگن ایجاد شود. این مشکل معمولاً خود به خود برطرف می شود و نیاز به مداخله پزشکی نیست.
• سقط جنین: کاهش خون رسانی به جفت به دلیل فیبروم ممکن است خطر سقط جنین را افزایش دهد.
• خونریزی پس از زایمان: یک فیبروم بسیار بزرگ می تواند خطر از دست دادن خون غیرطبیعی در طول زایمان را افزایش دهد.
• زایمان انسدادی: فیبروم‌ هایی که در نزدیکی دهانه رحم یا داخل کانال زایمان رشد می‌ کنند می‌ توانند مانع از زایمان طبیعی شده و پزشک را مجبور به انتخاب روش سزارین کند.

بهتر است زنان باردار مبتلا به فیبروم داخل دیواره از این عوارض آگاه و به طور منظم تحت نظر پزشک زنان و زایمان باشند.

اگرچه بسیاری از بارداری‌ های فیبروم داخل دیواره بدون مشکلات اساسی پیش می ‌روند، آگاهی از این خطرات می ‌تواند به آمادگی برای هر احتمالی کمک کند.

فیبروم ساب سروزال در بارداری

فیبروم های ساب سروزال در سطح خارجی رحم قرار دارند و معمولاً به اندازه فیبروم های واقع در دیواره رحم بر بارداری تأثیر نمی گذارند.

با این حال، فیبروم‌ های ساب سروزال بزرگ یا آن‌ هایی که در نزدیکی دهانه رحم قرار دارند، همچنان می‌ توانند منجر به عوارضی در دوران بارداری، از جمله درد، ناراحتی، و در موارد نادر، عوارض حین زایمان شوند.

در هر صورت بهتر است زنان باردار مبتلا به فیبروم ساب سروزال با پزشک زنان و زایمان خود در دوران بارداری به طور منظم در ارتباط باشند تا از سلامت و ایمنی مادر و جنین اطمینان حاصل شود.

خطرات بارداری با فیبروم

تجربیات بارداری با فیبروم ها بسته به اندازه، تعداد و محل فیبروم ها می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.

بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم می توانند حاملگی و زایمان نسبتاً امنی داشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است با چالش ها و عوارضی روبرو شوند.

اما خطرات احتمالی در دوران بارداری با فیبروم عبارتند از:

• افزایش خطر سقط جنین: فیبروم های بزرگ یا آن هایی که در نزدیکی جفت قرار دارند می توانند خطر سقط جنین را افزایش دهند.
• زایمان زودرس: فیبروم های بزرگ یا در نزدیکی دهانه رحم، می توانند خطر زایمان زودرس را افزایش دهند.
• درد و ناراحتی: فیبروم ها می توانند باعث درد لگن، کمردرد یا فشار شوند، به ویژه هنگامی که رحم در دوران بارداری منبسط می شود.
• قطع جفت: فیبروم ها در نزدیکی جفت می توانند خطر قطع جفت را افزایش دهند ، یک بیماری جدی که جفت قبل از زایمان از دیوار رحمی جدا می شود.
• زایمان سزارین: فیبروم های بزرگ یا آن هایی که مجرای زایمان را مسدود می کنند ممکن است زایمان سزارین را به همراه داشته باشند.
• محدودیت رشد: فیبروم‌ های بزرگ می ‌توانند رشد جنین را محدود کنند یا در وضعیت قرارگیری کودک اختلال ایجاد کنند.

آیا توده فیبروم را می توان در هنگام سزارین از داخل رحم خارج کرد؟

همانطور که گفته شد میوم مانعی برای بارداری موفق محسوب نمی شود بنابراین حاملگی با فیبروم نمی تواند ایجاد نگرانی زیادی کند. همچنین فیبروم ها نیاز به هیچگونه درمان چه به صورت دارویی و چه به صورت جراحی ندارند. اما به توصیه ی دکتر ویدا یوسفیان متخصص زنان سعادت آباد لازم است فیبروم رحمی مدام تحت کنترل باشد و توسط یک متخصص و رادیولوژیست گزارش روند رشد آن تایید شود. بنابراین لازم است هر شش ماه یکبار یک چکاپ از آن انجام گیرد. اما شاید برای شما این سوال مطرح شود که آیا در طی عمل سزارین می توان فیبروم را از رحم خارج نمود؟ در زمان بارداری بافت رحم بسیار پر خون بوده در صورت امکان خونریزی شدید در رحم وجود دارد به همین دلیل توصیه می شود این دو عمل برای سلامت هر چه بیشتر مادر به صورت مجزا انجام شود. اما در شرایط خاص و تنها در مواردی که فیبروم در موقعیتی قرار گرفته باشد که مانع برش جراحی سزارین شود. البته باید تمام سعی جراح بر این باشد که برش را به صورتی انجام دهد که برش روی بافت فیبروم انجام نشود.

آیا در صورت بارداری با فیبروم الزاما سقط جنین رخ خواهد داد؟

گاهی یکی از عوارض حاملگی با فیبروم سقط جنین می باشد. اما الزاما حاملگی با فیبروم به سقط جنین منجر نخواهد شد. در زنانی که حاملگی با فیبروم اتفاق می افند ممکن است اختلالی در کاشته شدن تخمک لقاح یافته در رحم ایجاد کند و یا حتی می تواند در عمل خون رسانی جفت به جنین نیز مانع شود (زیرا تخم در محل فیبروم به درستی کاشته نشده است در در رشد جنین اختلال ایجاد شده است). بنابراین امکان سقط جنین در افرادی که حاملگی با فیبروم را تجزیه می کنند بیشتر است. البته سقط جنین بسیار در مادرانی که فیبروم دارند بسیار بستگی به محل ایجاد توده دارد. حاملگی با فیبروم اینترامورال و همچنین بارداری با میوم ساب سروزال بزرگ می تواند احتمال سقط جنین و یا زایمان زود را افزایش دهد. مهم است که بانوانی که قصد حاملگی با فیبروم را دارند حتما قبل از هر اقدامی با پزشک متخصص زنان خود مشورت کنند و بعد از بارداری نیز به طور مداوم تحت نظر پزشک باشند.

آیا می توان از ایجاد فیبروم جلوگیری کرد؟

از آنجایی که تا به الان دلیل قطعی برای ایجاد فیبروم وجود دارد بنابراین روشی برای پیشگیری از آن نیز یافت نشده است. البته مواردی چون:
• بارداری به موقع
• انجام ورزش مرتب و فعالیت های بدنی
• تغذیه درست و سالم
• رعایت بهداشت در زنان
• می تواند در جلوگیری از ابتلا به فیبروم بسیار موثر باشد.

راه های درمان فیبروم رحم چیست؟

فیبروم عارضه ای است که در بسیاری از موارد نیازی به انجام عملی برای درمان در آن وجود ندارد یعنی عموما بانوانی که فیبروم در رحم خود دارند می توانند بدون هیچ مشکلی به زندگی عادی خود ادامه دهند. اما به طور کلی در صورت نیاز راه های درمان فیبروم به خصوص فیبروم در زمان حاملگی بسیار متفاوت است که باید با توجه به سن و وضعیت سلامتی بیمار توسط پزشک متخصص تجویز شود. البته ممکن است در بعضی موارد از روش های ترکیبی برای درمان استفاده شود. به طور کلی از دو روش کلی برای درمان فیبروم استفاده می کنند.

• استفاده از دارو در کنترل و درمان فیبروم

از نظر دکتر ویدا یوسفیان دکتر زنان خوب در شهرک غرب معمولا برای کوچک کردن فیبروم رحم از داروهایی برای تنظیم هورمون استفاده می کنند. همانطور که گفته شد تغییرات هورمونی می تواند یکی از علل اصلی ایجاد فیبروم در رحم باشد. برخی از داروها با تنظیم ترشح میزان هورمون های استروئیدی روند رشد فیبروم را کند می کند. داروهایی از دسته آگونیست ها با آزاد کردن هورمون در گنادوتروپین ها باعث کاهش سطح استروژن و پروژسترون می شود. این روند منجر به قطع قاعدگی و در نهایت توقف رشد و کوچک تر شدن فیبروم خواهد شد.

بعضی از روش های درمان تنها خونریزی و درد ناشی از فیبروم را متوقف نموده اما به کوچک تر شدن آن کمکی نخواهند کرد. به طور مثال استفاده از IUD باعث ترشح هورمون پروژستین خواهد شد. این هورمون نوعی از پروژسترون می باشد.
داروهای مسکن مانند ایبوپروفن نیز به کنترل درد کمک خواهد کرد و نیازی به نسخه پزشک هم ندارد اما در صورت حاملگی با فیبروم باید برای کنترل درد حتما داروهایی را مصرف نمود که پزشک توصیه کرده است.

• روش درمانی کم تهاجمی و تهاجمی

استفاده از این روش ها به مواردی چون:
· اندازه فیبروم
· تعداد فیبروم
· محل قرارگیری فیبروم در رحم
· تمایل و تصمیم به بارداری
بستگی دارد و باید با توجه به شرایط بیمار و یا تشخیص پزشک انجام شود.

روش درمانی کم تهاجمی

مانند لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی از روش های درمان فیبروم می باشد. از این روش ها در جراحی-های چون کیست تخمدان، برداشتن رحم، سرطان دهانه رحم ؛ انسداد و چسبندگی دیواره رحم، IVF و… نیز استفاده می شود. این نوع از جراحی بسیار کارآمد محسوب می شود و به دلیل کم تهاجمی بودن آن بسیار مورد توجه است. این روش در مقایسه با جراحی عوارض بسیار کمتری دارد و در صورت مهارت جراح و پزشک متخصص بدون کوچکترین آسیبی به عروق خونی و اعضای داخلی بدن می تواند انجام گیرد. به جراحی لاپاراسکوپی با میزان برش بسیار کم صورت می گیرد و نیاز به بیهوشی عمومی دارد. در این جراحی با ایجاد سه سوراخ 5 تا 10 میلیمتری صورت می گیرد که اکثر یکی از این سوراخ ها در ناف انجام می شود. سپس دستگاهی به نام آندوسکوپی که دارای یک دوربین کوچک و بسیار حساس است در دورن شکم فرستاده می شود و از دو سوراخ دیگر با ابزار های دیگر جراحی انجام می شود. تصاویر درون شکم بر روی یک مانیتور برای کمک به تشخیص پزشک نمایش داده می شود. وجود صفحه نمایشگر در لاپاراسکوپی تشخیصی به پزشک در تشخیص بیماری بسیار کمک خواهد کرد. امروزه استفاده از لاپاراسکوپی در میان زنان برای جراحی بسیار مقبولیت پیدا کرده است زیرا در این روش دیگر نیاز به باز شدن شکم به مقدار زیاد نیست و به نوعی جنبه زیبایی نیز دارد و همچنین زخم ها و اسکار ناشی از جراحی نیز در این روش بسیار اندک است. این روش جراحی معمولا برای فیبروم های کوچکتر مورد استفاده قرار می گیرد.

روش های تهاجمی

روش جراحی یا میومکتومی شکمی که لاپاراتومی نیز نام دارد معمولا برای فیبروم های بزرگ کاربرد دارد. گرید فیبروم یا درجات فیبروم عامل مهمی در تشخیص بهترین نوع جراحی می باشد.

گریدهای فیبروم ها شامل:

• فیبروم های با گرید صفر: فیبروم ها به طور کامل یعنی بین 90 تا 100 درصد درون حفره رحم قرار دارند
• فیبروم های با گرید یک: فیبروم ها بین 50 تا 90 درصد موارد درون حفره رحم قرار دارند.
• فیبروم های با گرید دو: فیبروم ها بین 0 تا 49 درصد موارد درون حفره رحم قرار دارند.
به طور کلی فیبروم های با گرید صفر آسان ترین مورد برای جراحی هستند و فیبروم با گرید دو از سخت ترین موارد برای جراحی فیبروم به حساب می آید.
این روش درمان جای زخم بزرگتری را در ناحیه شکم بر جای میگذارد و ممکن است پس از انجام جراحی بیمار تا سه روز در بیمارستان بستری شود و دو تا شش هفته نیز برای بهبودی کامل وی نیز زمان لازم است. عمل هیسترکتومی نیز یکی از این روش ها است که در آن بخشی یا تمام رحم برداشته می شود. با استفاده از این روش دیگر امکان بارداری مجدد نیز وجود ندارد.

نکات مهم درباره جراحی فیبروم رحم

استفاده از جراحی در مواردی چون فیبروم رحم می تواند یک راه درمان باشد. در مواردی چون سقط مکرر به دلیل محل قرار گیری فیبروم رخ داده است و امکان حاملگی با فیبروم وجود ندارد استفاده از یکی از روش های جراحی ناگزیر است. از دید دکتر ویدا یوسفیان جراح و متخصص زنان و زایمان تهران روش های جراحی می تواند موجب کاهش درد، خونریزی شود و امکان باردار شدن را نیز در فرد بیشتر کند. توصیه می شود که قبل از اتخاذ هرگونه تصمیمی حتما با پزشک متخصص خود مشورت نمایید تا بتوانید زیرا که انتخاب روش جراحی نیاز به معاینه دقیق پزشک دارد.

آیا در صورت حاملگی با فیبروم امکان تغییر سایز توده وجود دارد؟

به طور کلی می تواند گفت در صورت حاملگی با فیبروم امکان افزایش سایز توده وجود دارد اما این مشکل در همه موارد اتفاق نمی افتد و استثنا نیز وجود دارد. خطر افزایش رشد فیبروم در سه ماهه اول بارداری بیشتر وجود دارد و در سه ماهه دوم و سوم از میزان این خطر کاسته خواهد شد. مطالعات نشان می دهد که میوم های کوچک تر از 5 سانتی متر در طی بارداری کمتر بزرگ می شوند و میوم های بزرگتر از 5 سانتی متر در این دوره بیشتر رشد می کنند. همچنین گزارش ها حاکی از آن است که در 90 درصد مواقع فیبروم ها بعد از زایمان کوچکتر شده و اغلب دیگر دیده نمی شوند اما در مادرانی که مصرف پروژسترون بعد از زایمان دارند شانس کوچک شدن فیبروم در آن ها پایین تر است.

مدیریت حاملگی با فیبروم

 

 

حاملگی با فیبروم ممکن است نیاز به انجام اقداماتی داشته باشد که مادر را درگیر کرده و به او استرس وارد کند. بنابراین برای کنترل استرس و مدیریت اوضاع نیاز به آگاهی از شرایط و روند مدیریت اوضاع الزامی است.

مدیریت درد ناشی از فیبروم در بارداری: به طور معمول حدود 10 تا 15 درصد مادران در بارداری به علت درد ناشی از فیبروم رحمی نیاز به بستری شدن پیدا می کنند. در این موارد استفاده از روش های درمانی با داروهای مسکن مانند استامینوفن یا همچنین مخدرها و یا داروهای ضد درد غیر استروئیدی می توان استفاده نمود. دوره این درمان باید کوتاه مدت باشد همچنین سن بارداری نیز باید کمتر از 32 هفته باشد.
تشخیص بالینی: این عارضه نیز معمولا با درد موضعی در محل فیبروم همراه است. این درد ممکن است با تب همراه شود. در تشخیص این عرضه استفاده از روش های پاراکلینیکی می تواند بسیار کارآمد باشد و در رسیدن به تشخیص درست بسیار کمک کننده است.

آیا انجام جراحی فیبروم در حین بارداری امکان پذیر است؟

باید بدانید که انجام میومکتومی در حین بارداری به علت خطرات زایمان زودرس و یا خطر خونریزی و سقط جنین به طور معمول انجام نمی گیرد. اما در موارد استثنا مانند وجود دردهای شدید و غیرقابل تحمل به طوری که از طریق درمان های دارویی نیز رفع نشود و یا نیز به علت رشد سریع فیبروم اختلالات گوارشی شدید ایجاد شود و همچنین مشکلاتی از قبیل مشکلات ادرار و احتباس ادراری گاهی میومکتومی در حین بارداری نیز انجام می شود.

راه های ارتباطی با دکتر ویدا یوسفیان جراح و متخصص زیبایی زنان: 02122074065 – 09370786637