واژن

سرطان واژن، از نشانه ها تا درمان

واژن یک لوله عضلانی است که دهانه رحم (قسمت پایینی رحم) را به فرج (بخش خارجی اندام تناسلی) متصل می‌کند. از این عضو با عنوان کانال زایمان با کانال تولد نیز یاد می‎شود، زیرا محل خروج نوزاد در هنگام زایمان طبیعی است.

سرطان واژنمعمولا سرطان‎هایی که در بخش‎های دیگری از اندام تناسلی زنان رخ می‎دهند، مانند سرطان دهانه رحم یا سرطان رحم، به واژن نیز سرایت می‎کنند. در واقع کمتر رایج است که سرطان مستقیما از سلول‌هایی که سطح واژن را پوشانده اند شروع شود.

درمان زگیل تناسلی زنان

درمان زگیل تناسلی زنان، هر چیزی که راجب واکسن زگیل تناسلی باید بدانید، دلایل بروز زگیل تناسلی در خانم ها و پاسخ سوالات دیگر که در این خصوص دارید را می توانید در مقاله درمان زگیل تناسلی در زنان بیابید.

ازآنجایی‎که سرطان واژن همیشه علامتدار نیست، انجام معاینات منظم لگن و آزمایش پاپ‎‎اسمیر ایده خوبی است. تشخیص آن در مراحل اولیه، شانس درمان را به میزان زیادی افزایش می‎دهد و کمک می‎کند تا سلول‎های سرطانی به خارج از واژن گسترش پیدا نکنند.

اگر سن شما بالای 60 سال است یا مبتلا به زگیل تناسلی هستید، احتمال ابتلا بیشتر است. در ادامه برای افزایش آگاهی شما به علائم، علل و نحوه تشخیص و درمان سرطان واژن اشاره خواهیم کرد تا با دقت نظر بیشتری پیش بروید.

نشان های سرطان

انواع سرطان واژن

سرطان واژن براساس نوع سلولی که سرطان از آنجا شروع شده است به انواع زیر تقسیم‎بندی می‎شود:

  • کارسینوم سلول سنگفرشی واژن. این نوع سرطان از سلول‎های نازک و مسطح (سلول‎های سنگفرشی) که سطح واژن را پوشانده‎اند شروع می‎شود و شایع‎ترین نوع است. در صورت عدم درمان، به‎آرامی به نواحی دیگر گسترش می‎یابد. طبق گفته انجمن سرطان آمریکا (ACS)، تقریبا 9 مورد از هر 10 مورد سرطان واژن از این نوع است.
  • آدنوکارسینوم واژن. این نوع سرطان در سلول‎های غده‎ای روی سطح واژن شروع می‎شود. دومین نوع شایع سرطان واژن است و بیشتر در زنان بالای 50 سال بروز می‎کند.
  • ملانوم واژن. در سلول‎های تولیدکننده رنگدانه (ملانوسیت‎ها) واژن ایجاد می‎شود.
  • سارکوم واژن. در سلول‎های بافت همبند یا سلول‎های ماهیچه‎ای دیواره واژن ایجاد می‎شود و درصد کمی از انواع سرطان واژن را شامل می‎شود.

واژن

علائم و نشانه‌های سرطان واژن

سرطان واژن در مراحل اولیه که فقط پوشش داخلی واژن را تحت تاثیر قرار می‎دهد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. اما سرطانی که به بافت‎های دیگر گسترش‎ یافته است تمایل به ایجاد علائم دارد. شایع‎ترین آن خونریزی غیرطبیعی واژینال بعد از یائسگی، خونریزی حین یا بعد از رابطه جنسی و خونریزی نامنظم بین سیکل‎های قاعدگی است. از سایر علائم سرطان واژن می‎توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • خروج ترشحات آبکی، دارای بوی بد یا خونی از واژن
  • تکرر ادرار یا احساس درد هنگام ادرار کردن
  • درد لگن به‎خصوص در هنگام برقراری رابطه جنسی
  • بروز توده در واژن
  • احساس خارش مداوم در ناحیه واژن
  • یبوست
  • وجود خون در مدفوع یا ادرار
  • کمردرد
  • تورم پاها

ازآنجایی‎که بروز بسیاری از این علائم می‎تواند ناشی از چیزی غیر از سرطان باشد، مهم است که برای تشخیص دقیق به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید.

علل و فاکتورهای خطر موثر در بروز سرطان واژن

به طور کلی، سرطان زمانی شروع می‎شود که سلول‎های سالم در اثر جهش ژنتیکی به سلول‎هایی با رشد غیرقابل کنترل تبدیل شوند که نامیرا هستند. معمولا به سلول‎های غیرطبیعی تجمع‎یافته توده (تومور) می‎گویند. سلول‌های سرطانی ممکن است از تومور اولیه جدا شوند، به بافت‌های مجاور حمله ‌کنند و در نقاط دیگر بدن مانند ریه‎ها، کبد و استخوان‎ها پخش شوند (پدیده متاستاز).

اگرچه هنوز علت دقیق بروز سرطان واژن مشخص نشده است اما از نظر متخصصان انجمن سرطان آمریکا، فاکتورهای خطر زیر می‎توانند احتمال ابتلا به آن را افزایش دهند:

  • افزایش سن. خطر ابتلا به سرطان واژن با افزایش سن افزایش می‎یابد. اکثر افرادی‎که سرطان واژن در آن‎ها تشخیص داده می‎شود بالای 60 سال سن دارند.
  • ابتلا به عفونت مقاربتی زگیل تناسلی. شایع‎ترین علت سرطان واژن است. عفونت مداوم با انواع پرخطر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‎تواند در طول زمان منجر به بروز سرطان رحم و در مرحله بعد سرطان واژن شود. زیرا باعث تغییرات در سلول‎های پوشاننده واژن می‎شود که به‎عنوان پدیده نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VAIN) شناخته می‎شود.
  • ابتلا به ویروس HIV. یک سیستم ایمنی تضعیف‎شده که می‎تواند در نتیجه شرایطی مانند HIV یا لوپوس ایجاد شود، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‎دهد.
  • سیگار کشیدن. سیگار خطر ابتلا به سرطان واژن را بیش از دو برابر می‎کند.
  • داشتن شرکای جنسی متعدد و سن پایین در زمان برقراری اولین رابطه جنسی. زیرا خطر ابتلا به عفونت‎های مقاربتی را زیاد می‎کنند.
  • داشتن سابقه رادیوتراپی رحم یا هیسترکتومی (برداشتن کامل رحم) در اثر یک توده خوش‎خیم یا بدخیم. زیرا احتمال انتقال سلول‎های سرطانی از رحم به واژن وجود دارد.

به طور کلی، همان طورکه داشتن هر یک از این فاکتورهای خطر به معنای ابتلای قطعی به سرطان واژن نیست، نداشتن هیچ یک از آن‎ها نیز به این معنی نیست که ابتلا به سرطان واژن برای شما غیرممکن است.

راهکارهایی برای پیشگیری از بروز سرطان واژن

اگرچه ممکن است نتوانید خطر ابتلا به سرطان واژن را به صفر برسانید، اما اقداماتی وجود دارد که می‎توانید برای کمک به کاهش خطر انجام دهید:

  • به طور منظم معاینه لگن و تست پاپ‎اسمیر انجام دهید. شما می‎توانید با انجام معاینات معمول لگن و تست پاپ‌اسمیر، احتمال کشف زودهنگام سرطان واژن را افزایش دهید. با پزشک خود در مورد بهترین زمان شروع این آزمایشات و تکرار آن‌ها صحبت کنید.
  • از پزشک خود در مورد ضرورت تزریق واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) سوال کنید. دریافت واکسن برای جلوگیری از عفونت HPV ممکن است خطر ابتلا به سرطان واژن و سایر سرطان‌های مرتبط با این ویروس را کاهش دهد. استفاده از کاندوم و سایر روش‌های بازدارنده در هنگام داشتن هر نوع رابطه جنسی (واژینال، دهانی یا مقعدی) نیز در پیشگیری از ابتلا به ویروس پاپیلومای انسانی موثر است.
  • اگر سیگار می‎کشید، آن را ترک کنید و اگر سیگار نمی‎کشید، مصرف آن را شروع نکنید. زیرا سیگار خطر ابتلا به سرطان واژن را افزایش می‎دهد.
  • فقط در حد اعتدال الکل بنوشید. شواهدی وجود دارند که نشان می‎دهند نوشیدن زیاد الکل خطر ابتلا به سرطان واژن را افزایش می‎دهد.

نحوه صحیح تشخیص سرطان واژن

اگرچه سرطان واژن در مراحل اولیه علائم و نشانه‎های خاصی ایجاد نمی‎کند، اما در طول معاینه لگن قابل تشخیص است. زیرا در زمان معاینه لگن، پزشک به دقت بخش خارجی اندام تناسلی را بررسی می‎کند و سپس دو انگشت یک دست را وارد واژن می‎کند و همزمان دست دیگر را روی شکم فشار می‎دهد تا رحم و تخمدان‎های شما را احساس کند.

او همچنین وسیله‎ای به نام اسپکولوم را وارد واژن می‎کند. اسپکولوم کانال واژن را باز می‎کند تا پزشک بتواند داخل واژن و دهانه رحم شما را به‎خوبی مشاهده کند و آن‎ها را از نظر ناهنجاری‎ها بررسی کند.

درصورتی‎که پزشک مشکوک شود، همزمان از سلول‎های دهانه رحم نیز برای انجام تست پاپ‎اسمیر نمونه‎برداری می‎کند. اگرچه تست پاپ‎اسمیر معمولا برای غربالگری سرطان دهانه رحم استفاده می‎شود، اما گاهی اوقات سلول‎های سرطانی واژن را نیز می‎توان در این تست تشخیص داد.

این مساله که هر چند وقت یکبار باید تحت غربالگری قرار بگیرید، بستگی به فاکتورهای خطر شما و اینکه در گذشته نتایج آزمایش پاپ‎اسمیر شما چگونه بوده‎اند، دارد. حتما با پزشک خود در این مورد صحبت کنید. علاوه‎بر معاینه لگن و تست پاپ‎اسمیر، پزشک شما ممکن است روش‎های زیرا را نیز برای تشخیص قطعی سرطان واژن انجام دهد:

  • کولپوسکوپی. در این روش از یک ابزار بزرگ‌نمایی مخصوص به نام کولپوسکوپ برای معاینه واژن استفاده می‎شود. کولپوسکوپی به پزشک اجازه می‎دهد تا سطوح مختلف واژن را برای مشاهده دقیق سلول‎های غیرطبیعی بزرگ کند.
  • برداشتن یک نمونه از بافت واژن برای آزمایش. بیوپسی روشی برای برداشتن نمونه‎ای از بافت مشکوک برای آزمایش سلول‎های سرطانی است. پزشک ممکن است در طول معاینه کولپوسکوپی از بافت واژن بیوپسی بگیرد. سپس نمونه بافت را برای آزمایش به آزمایشگاه آسیب‎شناسی می‎فرستد.

هنگامی‎که پزشک شما سرطان واژن را تشخیص داد، اقداماتی برای تعیین میزان گسترش سرطان انجام خواهد داد. فرآیندی‎که از آن با عنوان مرحله‎بندی سرطان یاد می‎شود و به پزشک کمک می‎کند تا تصمیم بگیرد چه درمان‎هایی برای شما مناسب‎تر است. از روش‎های موثر در مرحله‎بندی سرطان واژن می‎توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تست‎های تصویربرداری که ممکن است شامل عکسبرداری با اشعه ایکس، سی‎تی‎اسکن، ام‎آر‎آی یا پِت‎اسکن باشند.
  • سیستوسکوپی و پروکتوسکوپی به ترتیب برای تشخیص اینکه آیا سرطان به داخل مثانه و راست‎روده  گسترش یافته است یا خیر. در این روش‌ها از یک ابزار لوله‎مانند که مجهز به دوربین است استفاده می‎شود تا بتوان با وارد کردن آن به مجرای ادرار یا مقعد، به‎خوبی داخل بافت را از طریق مانیتور مشاهده کرد.

نحوه مرحله‎بندی سرطان واژن

علاوه‎بر یک مرحله پیش‎سرطانی، چهار مرحله اصلی برای سرطان واژن در نظر گرفته شده است که عبارتند از:

  • نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VAIN): در این وضعیت اگرچه سلول‎های غیرطبیعی در پوشش واژن وجود دارند، اما هنوز در حال رشد یا گسترش نیستند. به‎همین‎دلیل، به‎عنوان مرحله پیش‎سرطان در نظر گرفته می‎شود.
  • مرحله 1: سرطان فقط محدود به دیواره واژن است.
  • مرحله 2: سرطان به بافت مجاور واژن گسترش یافته است اما هنوز به دیواره لگن گسترش نیافته است.
  • مرحله 3: سرطان بیشتر به داخل لگن و دیواره لگن گسترش یافته است. ممکن است به غدد لنفاوی مجاور نیز سرایت کرده باشد.
  • مرحله 4: این مرحله خود به دو مرحله فرعی 4A و 4B تقسیم می‎شود. در مرحله 4A سرطان به مثانه، رکتوم یا هر دو گسترش یافته است. درحالی‎که در مرحله 4B سرطان در سراسر بدن به‎خصوص به اندام‎هایی مانند ریه‎ها، کبد یا غدد لنفاوی گسترش یافته است.

انواع روش‎های درمان سرطان واژن

اصولا گزینه‎های درمانی شما برای سرطان واژن به عوامل مختلفی از جمله نوع سرطان واژن و مرحله آن بستگی دارد. به‎همین‎دلیل، لازم است که شما و پزشکتان با هم کار کنید تا براساس اهداف درمانی و عوارض جانبی که مایل به تحمل آن هستید، تعیین کنید که کدام روش درمانی برای شما بهترین است. روند درمان سرطان واژن معمولا شامل جراحی و پرتودرمانی است.

اگر سرطان در مرحله 1 و محدود به نواحی یک‎سوم بالای واژن باشد، ممکن است برای برداشتن تومور و ناحیه کوچکی از بافت سالم اطراف واژن جراحی انجام دهید. معمولا بعد از جراحی رادیوتراپی انجام می‎شود تا اگر بافت سرطانی باقی‎مانده باشد از بین برود.

رادیوتراپی رایج‎ترین روش درمانی مورد استفاده برای تمام مراحل سرطان واژن است. در برخی موارد، ممکن است برای حمایت از اثرات مفید رادیوتراپی شیمی‎درمانی نیز انجام شود. با این حال، شواهد کمی برای فواید شیمی‎درمانی در زمینه درمان سرطان واژن وجود دارد.

اگر قبلا تجربه رادیوتراپی در ناحیه واژن را داشته‎اید و رضایت‎بخش نبوده است، پزشک احتمالا در مرحله بعد جراحی را توصیه می‎کند. این مساله به این دلیل است که هر قسمت از بدن فقط می‎تواند مقدار مشخصی از تابش را متحمل شود. بسته به اندازه تومور و محل جای‌گیری آن، جراح ممکن است حین جراحی موارد زیر را حذف کند:

  • فقط تومور و ناحیه کوچکی از بافت سالم اطراف آن
  • بخشی از بافت واژن یا کل عضو واژن
  • یک یا چند مورد از اندام‎های تناسلی یا لگنی مانند رحم و تخمدان

اساسا سرطان مرحله 4B قابل درمان نیست و فقط می‎توان به کمک راهکارهایی مانند روش‎های تسکینی، رادیوتراپی یا شیمی‎درمانی شدت علائم آن را کاهش داد. به طور کلی، تخمین زده شده است که احتمال بقا در سرطان واژن مرحله 1 و 2 حدود 66 درصد و در سرطان مرحله 3 و 4 حدود 21 درصد است.

جراحی درمانی سرطان واژن

عوارض احتمالی انواع روش‎های درمان سرطان واژن

برخی از عوارض جانبی کوتاه‎مدت هستند، اما برخی دیگر می‎توانند دائمی باشند. این مساله اغلب به این دلیل است که اندام‎هایی که در نزدیکی واژن قرار دارند، مانند مثانه و رکتوم، ممکن است در طول درمان آسیب ببینند. در ادامه به عوارض هر روش اشاره خواهیم کرد.

عوارض جانبی رادیوتراپی

ازآنجایی‎که رادیوتراپی می‌تواند هم بر سلول‌های سالم و هم بر سلول‌های سرطانی تأثیر بگذارد، ممکن است در طول درمان و برای مدت کوتاهی پس از اتمام آن، علائم زیر را تجربه کنید:

  • احساس درد در ناحیه تحت درمان
  • احساس درد هنگام ادرار کردن
  • خستگی
  • حالت تهوع یا استفراغ
  • اسهال
  • افزایش ترشحات واژن

رادیوتراپی می‌تواند بر روابط جنسی شما نیز تأثیر بگذارد. باعث ایجاد بافت زخم در واژن شود و واژن را باریک‌تر و رابطه جنسی را به طور بالقوه ناراحت‌کننده کند. خشکی واژن نیز می‎تواند منجر به احساس ناراحتی بیشتر در حین رابطه جنسی شود. پزشک در این شرایط معمولا داروهایی مانند گشادکننده‎ها و روان‎کننده‎های واژن را برای کمک به شما ارائه می‏دهد.

علاوه‎براین ممکن است حالت ارتجاعی مثانه کمتر شود و به‎همین‎دلیل، احساس کنید که به دفعات مکرر نیاز به دفع ادرار دارید. رادیوتراپی خارج لگنی نیز می‎تواند باعث یائسگی زودرس شود. این عارضه مانع از وقوع بارداری حتی در سنین پایین می‎شود.

عوارض جانبی جراحي

احتمالا بلافاصله پس از جراحی احساس درد دارید و خطر عفونت و لخته شدن خون شما را تهدید می‎کند. انجام جراحی روی واژن با ایجاد جای زخم یا باریک‎تر کردن آن، می‌تواند رابطه جنسی را دردناک کند. بعد از جراحی برداشتن واژن و بازسازی آن با بخشی از بافت نواحی دیگر بدن، پوشش جدید مانند واژن قادر به تولید مخاط نخواهد بود. بنابراین احتمالا برای جلوگیری از خشکی و سوزش باید از روان‎کننده در طول فعالیت جنسی استفاده کنید.

در برخی موارد ممکن است نیاز به برداشتن مثانه یا راست‎روده باشد. اگر این اتفاق بیافتد، باید ادرار یا مدفوع را به روش دیگری دفع کنید. جراح می‎تواند سوراخی در معده شما ایجاد کند و کیسه‎ای به نام کیسه کولوستومی را برای جمع‎آوری مواد زائد وصل کند. سایر خطرات احتمالی جراحی عبارتند از:

  • لنف اِدم و بروز تورم در پاها به‎خصوص درشرایطی‎که بخشی از غدد لنفاوی کشاله ران حذف شوند.
  • یائسگی زودرس اگر تخمدان‎ها برداشته شوند.
  • بروز ترومبوز سیاهرگی عمقی

عوارض جانبی شیمی‎درمانی

شیمی درمانی نیز مانند رادیوتراپی به سلول‎های سالم بدن نیز آسیب می‎رساند و باعث بروز عوارض جانبی زیر می‎شود:

  • حالت تهوع یا استفراغ
  • خستگی مزمن
  • تنگی نفس
  • ریزش یا نازک شدن مو
  • افزایش خطر بروز عفونت

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

پیش‎آگهی شما برای سرطان واژن بستگی به مرحله‎ای دارد که در آن تشخیص داده شده است. سرطان واژن در مراحل اولیه اغلب می‎تواند با موفقیت درمان شود. درمان سرطان در مراحل بعدی سخت‎تر است و ممکن است به شیمی‎درمانی مداوم و سایر گزینه‎های درمانی نیاز داشته باشد. به‎همین‎دلیل، انجام معاینات منظم زنان حتی زمانی‎که احساس سلامتی می‎کنید، مهم است. توصیه می‌کنیم با بروز اولین علائم به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید.

سخن آخر

اگرچه سرطان واژن یک نوع سرطان نادر است اما معمولا بسیار آهسته به نواحی دیگر لگن یا ارگان‎های حیاتی مانند ریه و کبد گسترش می‎یابد و ممکن است در مراحل آخر منجر به مرگ بیمار شود. اینکه چقدر جدی است بستگی به میزان گسترش آن و سلامت عمومی شما دارد. حتما در این زمینه با پزشک خود مشورت کنید و از انجام به‎موقع معاینات و روش‎های درمانی غافل نشوید!

منابع:

https://my.clevelandclinic.org/health/diseases/15579-vaginal-cancer

https://www.healthline.com/health/vaginal-cancer#symptoms

https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/vaginal-cancer/symptoms-causes/syc-20352447

https://www.nhs.uk/conditions/vaginal-cancer

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.