برداشتن رحم جزئی چیست؟
برداشتن رحم جزئی یا هیسترکتومی ساب توتال یک روش جراحی است که در آن تنها قسمت بالایی رحم برداشته می‌شود و گردن رحم حفظ می‌گردد. این عمل به منظور درمان مشکلاتی مانند فیبروم‌ها، خونریزی‌های غیرطبیعی و برخی بیماری‌های دیگر انجام می‌شود. با توجه به افزایش شیوع این مشکلات در میان زنان، هیسترکتومی جزئی به عنوان یک گزینه درمانی کم‌تهاجمی و مؤثر مورد توجه قرار گرفته است.
این روش نه تنها به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می‌کند، بلکه عوارض کمتری نسبت به هیسترکتومی کامل دارد. در ادامه به بررسی جزئیات این روش، مزایا و معایب آن و نکات مهم در دوران بهبودی خواهیم پرداخت، پس با ما همراه باشید.
چه زمانی برداشتن رحم جزئی نیاز به عمل هیسترکتومی دارد؟
اگر فرد با علائم یا بیماری‌های خاصی مواجه باشد، مراجعه به متخصص ضروری است تا مشخص شود آیا عمل برداشتن رحم یا هیسترکتومی لازم است یا خیر. برخی از این موارد شامل خونریزی‌های شدید در دوران قاعدگی وجود فیبروم در رحم انواع سرطان‌ها مانند سرطان رحم، تخمدان، دهانه رحم یا لوله فالوپ، درد مزمن در ناحیه لگن، عفونت‌های مکرر، افتادگی رحم، آندومتریوز و آدنومیوز هستند.
در ابتدا پزشک ممکن است درمان‌های غیرجراحی و دارویی را امتحان کند، اما اگر این روش‌ها مؤثر نباشند، عمل جراحی برای برداشتن رحم انجام خواهد شد.
انواع هیسترکتومی
از انواع هیسترکتومی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1- هیسترکتومی جزئی
هیسترکتومی جزئی به معنای برداشتن بخشی از رحم است در حالی که دهانه رحم حفظ می‌شود. این روش برای بیمارانی که به درمان‌های کمتری نیاز دارند، مناسب است.
در مواردی مانند فیبروم‌های کوچک یا مشکلات قاعدگی شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند این نوع جراحی توصیه می‌شود. هدف از این عمل کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی بیمار بدون نیاز به حذف کامل رحم است.
2- هیسترکتومی کامل
در هیسترکتومی کامل کل رحم به همراه دهانه رحم برداشته می‌شود. این نوع جراحی برای بیمارانی که با بیماری‌های جدی‌تری مانند فیبروم‌های بزرگ، سرطان رحم یا مشکلات دیگر مواجه هستند انجام می‌شود.
این روش می‌تواند به کاهش درد و خونریزی‌های شدید کمک کند و همچنین خطر ابتلا به سرطان‌های دیگر را کاهش دهد. پس از این عمل، بیمار دیگر قادر به بارداری نخواهد بود و نیاز به مراقبت‌های ویژه بعد از جراحی دارد.
3- هیسترکتومی رادیکال
هیسترکتومی رادیکال شامل برداشتن کل رحم، دهانه رحم، و همچنین یک یا دو تخمدان و لوله‌های فالوپ است. این نوع جراحی در مراحل پیشرفته سرطان رحم یا تخمدان انجام می‌شود.
هدف از این عمل حذف بافت‌های سرطانی و جلوگیری از گسترش بیماری به سایر نواحی بدن است. این روش نیاز به مراقبت‌های پزشکی دقیق و پیگیری‌های بعد از عمل دارد، زیرا ممکن است عوارضی مانند تغییرات هورمونی و مشکلات جسمی دیگر به وجود آید.
مزایای جراحی برداشتن رحم
عمل جراحی برداشتن رحم یا هیسترکتومی دارای مزایای قابل توجهی برای بیماران است. این روش به ویژه برای افرادی که از درد مزمن در ناحیه لگن یا خونریزی‌های غیرعادی و شدید رنج می‌برند بسیار مؤثر است. پس از انجام این عمل بسیاری از بیماران بهبود قابل توجهی در کیفیت زندگی و کاهش دردهای مزمن خود را تجربه می‌کنند.
همچنین، هیسترکتومی می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان رحم در افرادی که در معرض این بیماری قرار دارند، کمک کند. با حذف رحم، احتمال بروز مشکلات مرتبط با سرطان رحم به حداقل می‌رسد و این امر می‌تواند آرامش خاطر بیشتری برای بیماران به ارمغان آورد.
عوارض هیسترکتومی
هیسترکتومی مانند هر عمل جراحی دیگری، ممکن است با عوارضی همراه باشد که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:
- بی‌اختیاری ادرار: برخی از بیماران ممکن است پس از جراحی دچار مشکلاتی در کنترل ادرار شوند که می‌تواند بر کیفیت زندگی آن‌ها تأثیر بگذارد.
- افتادگی واژن: در برخی موارد، بافت‌های واژن ممکن است به دلیل تغییرات ساختاری ناشی از عمل، دچار افتادگی شوند.
- دردهای مزمن: برخی افراد ممکن است پس از عمل، دردهای مزمنی را تجربه کنند که نیاز به مدیریت و درمان دارد.
- عفونت محل زخم: خطر عفونت در محل جراحی وجود دارد که می‌تواند نیاز به درمان‌های اضافی داشته باشد.
- ایجاد لخته‌های خونی: پس از عمل، احتمال تشکیل لخته‌های خونی وجود دارد که می‌تواند خطرناک باشد.
- تداخل مجاری: در برخی موارد، ممکن است مجاری واژن با مجراهای ادرار یا مدفوع دچار تداخل شوند که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد.
روش‌های مختلف برداشتن رحم
1-هیسترکتومی کامل: در این روش کل رحم به همراه گردن رحم برداشته می‌شود. این عمل در مواردی انجام می‌شود که بیماری‌های جدی مانند سرطان وجود داشته باشد. پس از این عمل بیمار دیگر قادر به بارداری نخواهد بود و نیاز به مراقبت‌های خاصی در دوران بهبودی دارد.
2- هیسترکتومی جزئی (ساب توتال): در این نوع جراحی تنها قسمت بالایی رحم برداشته می‌شود و گردن رحم حفظ می‌شود. این روش برای درمان مشکلاتی مانند فیبروم‌ها یا خونریزی‌های غیرطبیعی انجام می‌شود و ممکن است عوارض کمتری نسبت به هیسترکتومی کامل داشته باشد.
3- هیسترکتومی لاپاروسکوپیک: با استفاده از دوربین و ابزارهای کوچک انجام می‌شود و برش‌های کمتری نسبت به جراحی باز دارد. این تکنیک به بهبودی سریع‌تر و کاهش درد پس از عمل کمک می‌کند و معمولاً عوارض کمتری دارد. این روش برای بیمارانی که به دنبال جراحی کم‌تهاجمی هستند، مناسب است.
4- هیسترکتومی واژینال: در این روش، رحم از طریق واژن برداشته می‌شود. این تکنیک به کاهش زمان بهبودی و درد پس از عمل کمک می‌کند و معمولاً عوارض کمتری نسبت به روش‌های دیگر دارد. این روش برای بیمارانی که به دنبال جراحی کم‌تهاجمی هستند، مناسب است.
5- هیسترکتومی باز (جراحی شکمی): در این روش، برش بزرگی در ناحیه شکم ایجاد می‌شود تا رحم خارج شود. این تکنیک معمولاً در مواردی که مشکلات پیچیده‌تری وجود دارد، استفاده می‌شود. بهبودی در این روش ممکن است طولانی‌تر باشد و عوارض بیشتری داشته باشد.
نتیجه گیری
هیسترکتومی جزئی یا ساب توتال به عنوان یک روش مؤثر برای درمان مشکلاتی نظیر فیبروم‌ها و خونریزی‌های غیرطبیعی شناخته می‌شود. این تکنیک با حفظ گردن رحم به بیمار این امکان را می‌دهد که عوارض کمتری را تجربه کند و بهبودی سریع‌تری داشته باشد. با این حال تصمیم‌گیری در مورد این روش باید با مشورت پزشک و با توجه به شرایط خاص هر بیمار انجام شود.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!