,

کلیتوروریداکشن؛ جراحی ظریف برای اصلاح برجستگی و افزایش رضایت جنسی

در دنیای امروزی که زیبایی، ظرافت و رضایت جنسی نقش مهمی در اعتماد‌به‌نفس زنان ایفا می‌کنند، یکی از جراحی‌های حساس و در عین حال مؤثر در حوزه جراحی زیبایی زنان، «کلیتوروریداکشن» یا همان کاهش برجستگی کلیتوریس است. با رشد آگاهی عمومی و پیشرفت تکنولوژی‌های جراحی ظریف، بسیاری از بانوان که از ظاهر ناحیه تناسلی یا حساسیت بیش از حد کلیتوریس خود ناراضی‌اند، از این روش به عنوان راه‌حل دائمی و علمی یاد می‌کنند.

در این مقاله جامع که حاصل ترکیب دانش پزشکی و اصول زیبایی‌شناسی است، به بررسی علمی، احساسی و تخصصی این جراحی خواهیم پرداخت؛ از علل برجستگی کلیتوریس گرفته تا مراحل دقیق جراحی، مراقبت‌های پس از آن و تأثیر آن بر رضایت جنسی و روانی فرد. هدف اصلی این متن، ارائه یک راهنمای کامل و دقیق برای آگاهی‌بخشی به مراجعین بالقوه است.


فهرست مطالب

بخش اول: آشنایی با کلیتوریس؛ عضو کوچک با نقش مهم

کلیتوریس عضوی است بسیار ظریف و پرعصب در ناحیه تناسلی زنان که مسئول بخش عمده‌ای از تحریک و احساس لذت جنسی است. برخلاف تصور بسیاری، این اندام تنها یک برجستگی خارجی نیست، بلکه ساختاری پیچیده دارد که در عمق بدن امتداد می‌یابد و از بافت نعوظی تشکیل شده است.

آناتومی کلیتوریس

کلیتوریس از سه بخش اصلی تشکیل شده است:

  1. سر کلیتوریس (Glans Clitoris): این کوچک‌ترین و حساس‌ترین بخش است که در بالای محل اتصال لب‌های کوچک قرار دارد و نقطه تمرکز اصلی تحریک حسی است.
  2. بدنه (Body): بافتی نعوظی که بخش عمده ساختار داخلی را تشکیل می‌دهد و در زیر پوست پنهان است.
  3. پاهای کلیتورال (Crura): دو شاخه داخلی که از سر کلیتوریس منشعب شده و به سمت پایین لگن امتداد می‌یابند و هنگام برانگیختگی پر از خون می‌شوند.

در حالت طبیعی، بخش قابل مشاهده‌ی کلیتوریس اندازه‌ای بسیار کوچک دارد و به‌وسیله‌ی پوست و چین‌های ناحیه (هود یا پوسته کلیتورال) محافظت می‌شود. این هود وظیفه دارد کلیتوریس را از آسیب و تحریک مداوم محافظت کند. اما در برخی زنان، به دلایل مختلف، این عضو بیش از اندازه برجسته دیده می‌شود و همین مسئله می‌تواند از نظر زیبایی یا حسی آزاردهنده باشد.


بخش دوم: علل برجستگی غیرطبیعی کلیتوریس

برجسته‌شدن کلیتوریس ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد. شناخت علت زمینه‌ای برای انتخاب بهترین رویکرد درمانی ضروری است. علل شایع شامل موارد زیر است:

۱. عوامل ژنتیکی و مادرزادی

بخش قابل توجهی از زنان با اندازه‌ای بزرگ‌تر از حد متوسط کلیتوریس متولد می‌شوند. این حالت صرفاً یک تفاوت آناتومیک است و لزوماً نشان‌دهنده اختلال هورمونی نیست. این وضعیت اغلب ارثی بوده و به‌ویژه اگر همزمان با لب‌های کوچک بزرگ (ماکرو لابیا مینور) همراه باشد، بیشتر به چشم می‌آید.

۲. اختلالات غدد درون‌ریز (هورمونی)

تغییرات هورمونی، به‌ویژه افزایش سطح آندروژن‌ها (هورمون‌های مردانه) در طول دوران جنینی یا بلوغ، می‌تواند باعث رشد بیش از حد بافت کلیتوریس (کلیکتورومگالی) شود.

  • سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS): شایع‌ترین علت آندروژن اضافی در زنان است که می‌تواند منجر به بزرگ شدن کلیتوریس شود.
  • تومورهای غدد فوق کلیوی یا تخمدانی: تومورهای تولیدکننده آندروژن به‌طور نادر منجر به کلیکتورومگالی می‌شوند که اغلب با علائم دیگر مردانه‌شدن همراه است.

۳. عفونت‌ها یا التهابات مزمن ناحیه تناسلی

تحریک طولانی‌مدت، التهاب مزمن ناشی از عفونت‌ها، یا برخی واکنش‌های آلرژیک شدید ممکن است باعث تورم مزمن و فیبروتیک شدن بافت کلیتوریس شود.

۴. آسیب مکانیکی یا تزریق مواد

در موارد نادر، آسیب ناشی از ضربه مستقیم، جراحی‌های قبلی ناحیه تناسلی (مانند واژینوپلاستی ناموفق) یا در گذشته، تزریق مواد حجم‌دهنده (مانند سیلیکون) که امروزه ممنوع است، باعث تغییر شکل، فیبروز و تورم دائمی کلیتوریس می‌شود.


بخش سوم: تأثیر برجستگی کلیتوریس بر زندگی زنان

برجستگی بیش از حد کلیتوریس تنها دغدغه‌ای زیبایی نیست، بلکه می‌تواند پیامدهای جسمی و روحی متعددی داشته باشد که کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

جنبه‌های جسمی و حسی

  • نارضایتی از ظاهر ناحیه تناسلی: عدم تناسب بین کلیتوریس و سایر اجزای بیرونی، احساس عدم تقارن و زیبایی در ناحیه ژنیتال ایجاد می‌کند که به‌خصوص در دوران بلوغ یا پس از زایمان تشدید می‌شود.
  • تحریک بیش از حد یا دردناک حین رابطه: اگر کلیتوریس بسیار برجسته باشد، ممکن است کلاهک آن همیشه در معرض اصطکاک با لباس زیر یا حین فعالیت جنسی قرار گیرد. این تحریک مداوم می‌تواند منجر به سایش، التهاب و احساس دردناک شود (Hypersensitivity).
  • اختلال در عملکرد جنسی: حساسیت بیش از حد موجب اضطراب عملکردی می‌شود، به‌طوری که فرد به جای لذت، نگران درد یا تحریک ناخواسته است.

جنبه‌های روانی و عاطفی

  • کاهش اعتماد‌به‌نفس: بسیاری از زنان احساس می‌کنند ظاهر غیرطبیعی ناحیه تناسلی‌شان موجب کاهش جذابیت جنسی در نظر شریک زندگی‌شان می‌شود.
  • اجتناب از روابط جنسی: احساس خجالت یا شرم مداوم می‌تواند منجر به کاهش میل جنسی (لیبیدو) و حتی دوری از صمیمیت عاطفی و جنسی گردد.

تأثیر برجستگی کلیتوریس بر زندگی زنان


بخش چهارم: کلیتوروریداکشن چیست و چه هدفی دارد؟

«کلیتوروریداکشن» (Clitoridoreduction) به معنای اصلاح و کاهش اندازه یا برجستگی بخش خارجی و جراحی کلیتوریس است. این جراحی یک جراحی زیبایی-ترمیم کننده است که به شکل تخصصی بر روی کلاهک (پوشش) و بافت سطحی کلیتوریس تمرکز دارد.

اهداف اصلی جراحی:

  1. بهبود زیبایی‌شناختی: دستیابی به ظاهری متناسب، کوچک و هماهنگ با لابیاها و سایر ساختارهای خارجی.
  2. کاهش تحریک ناخواسته: برداشتن پوست اضافی هود کلیتورال که مانع پوشش کافی کلیتوریس می‌شود، تا از سایش مداوم و تحریک بیش از حد جلوگیری شود.
  3. حفظ عملکرد حسی: مهم‌ترین هدف پزشکی، حفظ کامل بافت عصبی و پتانسیل لذت جنسی است. جراحان متخصص تمرکز خود را بر برداشتن بافت غیرفعال و اضافی می‌گذارند، نه بافت حیاتی.

این جراحی زمانی قویاً توصیه می‌شود که:

  • ظاهر کلیتوریس از نظر بیمار آزاردهنده باشد و فرد نتواند با آن کنار بیاید.
  • تحریک بیش از حد و تماس دائمی (حتی با لباس زیر) موجب ناراحتی فیزیکی شود.
  • بیمار به‌دنبال هماهنگی ظاهری بیشتر در ناحیه تناسلی (اغلب در کنار لابیاپلاستی) باشد.

مرحل کلیتوریداکشن


بخش پنجم: تفاوت کلیتوروریداکشن با لابیاپلاستی

این دو اصطلاح اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند، اما هر کدام بر ناحیه مجزایی تمرکز دارند.

ویژگی کلیتوروریداکشن (Clitoridoreduction)لابیاپلاستی (Labiaplasty)هدف اصلی اصلاح و کاهش اندازه بخش خارجی کلیتوریس و پوست پوشاننده آن (هود).اصلاح، کوچک‌سازی و متقارن‌سازی لب‌های کوچک (لابیا مینور).بافت مورد عمل کلاهک و پوست اطراف کلیتوریس.بافت گوشتی لب‌های کوچک.تأثیر بر حس در صورت انجام صحیح، حس حفظ می‌شود؛ در صورت برداشت بیش از حد، حس کاهش می‌یابد.تأثیر مستقیم بر حس ندارد، اما بهبود ظاهر می‌تواند اعتماد به نفس جنسی را بالا ببرد.

در اغلب موارد، زنان به دنبال «زیبایی کامل ناحیه تناسلی» هستند و برای دستیابی به تقارن ایده‌آل، این دو جراحی به‌صورت ترکیبی (Combined Genital Contouring) انجام می‌شوند.


بخش ششم: بررسی علمی و عملکردی جراحی کلیتوروریداکشن

این جراحی در دسته جراحی‌های ظریف و کم‌تهاجمی قرار می‌گیرد و نیاز به تخصص عمیق در آناتومی ناحیه تناسلی زنان دارد تا خطر آسیب به شبکه‌های عصبی حساس به حداقل برسد.

تکنیک‌های جراحی

جراحی کلیتوروریداکشن معمولاً تحت بیهوشی موضعی یا بیهوشی عمومی سبک انجام می‌شود.

  1. بررسی اولیه و طراحی بافتی: جراح با اندازه‌گیری دقیق، میزان پوست و بافت اضافی که باید برداشته شود را مشخص می‌کند. این مرحله حیاتی است تا اطمینان حاصل شود که نوک کلیتوریس (Glans) پس از عمل در معرض آسیب قرار نگیرد و پوشش کافی داشته باشد.
  2. تکنیک اصلی (V-plasty یا Trim): تکنیک‌های مدرن عمدتاً بر روش‌های حفظ کننده بافت تمرکز دارند. جراح با ایجاد برش‌های دقیق (اغلب به شکل V یا برش‌های افقی)، بافت اضافی هود کلیتورال را برمی‌دارد و با بخیه‌های ظریف، پوست باقی‌مانده را به سمت پایین می‌کشد تا کلیتوریس در موقعیت زیبایی قرار گیرد و سطح حساس آن به‌طور مناسب پوشیده شود.
  3. حفظ عصب: جراح با دقت از اطراف دسته‌جات عصبی اصلی دور می‌شود. میزان بافتی که برداشته می‌شود بسیار کم است؛ اغلب کمتر از ۱ تا ۲ گرم بافت سطحی.

فرمولاسیون تقریبی حذف بافت (تخمینی):

اگر (T_{original}) حجم کلیتوریس و (T_{removed}) بافت برداشته شده باشد، در یک جراحی موفق، (T_{removed}) باید کمتر از ۵ تا ۱۰ درصد از حجم کلیتوریس قابل دسترسی باشد تا حس حفظ شود.

نکته حیاتی: این جراحی با جراحی‌های قدیمی‌تر که به برداشتن بخشی از بافت نعوظی می‌پرداختند، تفاوت اساسی دارد. امروزه تمرکز بر “کاهش کلاهک و پوشش” است، نه کاهش خود بافت نعوظی.


بخش هفتم: مراقبت‌های بعد از جراحی و دوران نقاهت

دوره بهبودی پس از کلیتوروریداکشن نسبتاً کوتاه است، اما رعایت دقیق دستورالعمل‌ها برای جلوگیری از عفونت و دستیابی به نتایج مطلوب ضروری است.

مراقبت‌های اولیه (۲۴ تا ۴۸ ساعت اول)

  • استراحت مطلق: کاهش فعالیت‌های فیزیکی و ماندن در خانه برای کاهش تورم.
  • کنترل درد و تورم: استفاده از کمپرس سرد (ایس پک) در فواصل زمانی مشخص توصیه می‌شود.
  • داروها: مصرف آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده برای پیشگیری از عفونت و مسکن‌های خفیف برای کنترل درد احتمالی.
  • بهداشت ناحیه: حفظ خشکی و تمیزی ناحیه با استفاده از دستمال مرطوب بدون الکل یا دوش‌های بسیار ملایم و آب ولرم.

مراقبت‌های بلندمدت و روند بهبودی

  • شستشو: استفاده از محلول‌های ضدعفونی‌کننده ملایم توصیه شده توسط پزشک.
  • اجتناب از فشار: پرهیز از پوشیدن لباس‌های تنگ (مانند شلوار جین یا لباس ورزشی) برای حداقل ۲ هفته.
  • ورزش و فعالیت سنگین: خودداری از ورزش‌های سنگین و هرگونه فعالیتی که موجب کشیدگی در ناحیه شود، تا ۴ هفته.
  • رابطه جنسی: از برقراری هرگونه رابطه جنسی (واژینال، مقعدی یا تماس مستقیم با کلیتوریس) حداقل تا ۴ هفته اجتناب شود تا بخیه‌ها کاملاً جوش بخورند.

زمان‌بندی بهبودی:

  • کاهش تورم اولیه: ۷ تا ۱۰ روز.
  • رفع بخیه‌ها (در صورت غیرقابل جذب بودن): حدود ۱۰ تا ۱۴ روز.
  • نتیجه نهایی: به دلیل بازسازی کامل کلاژن و کاهش التهاب نهایی، نتیجه ظاهری معمولاً پس از ۶ تا ۸ هفته قابل ارزیابی دقیق است.

مراقبت‌های بعد از جراحی و دوران نقاهت


بخش هشتم: عوارض احتمالی و راه‌های پیشگیری

کلیتوروریداکشن، به دلیل ماهیت ظریف و کوچک بودن ناحیه جراحی، ریسک پایینی دارد، اما آگاهی از عوارض احتمالی ضروری است.

عوارض کوتاه‌مدت و شایع

  1. تورم و کبودی (Edema and Bruising): بسیار شایع است و در عرض دو هفته فروکش می‌کند.
  2. احساس سوزش یا خارش: ناشی از ترمیم اعصاب سطحی است و موقتی می‌باشد.
  3. ترشحات خفیف: ترشحات طبیعی در چند روز اول به دلیل پاکسازی زخم.

عوارض نادر و جدی (با انتخاب جراح باتجربه، نادر می‌شوند)

  • کاهش حس (Hypoesthesia): اگر جراح بیش از حد بافت حاوی عصب را بردارد، ممکن است حس ناحیه کاهش یابد. این امر در تکنیک‌های مدرن که بر پوست هود تمرکز دارند، بسیار نادر است.
  • بدفرمی (Contour Irregularity): باقی ماندن برجستگی یا عدم تقارن در نتیجه نهایی.
  • عفونت: در صورت رعایت نکردن بهداشت پس از عمل.

پیشگیری: بهترین راه پیشگیری، انتخاب جراحی است که تجربه تخصصی در جراحی‌های زیبایی تناسلی (و نه صرفاً زنان یا زیبایی عمومی) داشته باشد.


بخش نهم: نتایج و فواید جراحی؛ فراتر از زیبایی ظاهری

نتایج کلیتوروریداکشن اغلب رضایت بسیار بالایی به همراه دارد، زیرا فواید آن چندوجهی هستند.

  1. بهبود زیبایی‌شناسانه: دستیابی به ظاهری متناسب و طبیعی که اغلب با استانداردهای زیبایی مدرن همخوانی دارد.
  2. افزایش آسایش روزمره: رفع مشکل تحریک دائمی و سایش ناشی از تماس با لباس زیر یا فعالیت‌های ورزشی.
  3. بهبود روانی و جنسی: مهم‌ترین دستاورد، افزایش اعتماد‌به‌نفس فرد در هنگام تعاملات صمیمی و لذت بیشتر از فعالیت جنسی به دلیل رفع استرس و درد احتمالی است. بسیاری از بیماران پس از عمل، نقطه اوج لذت خود را پایدارتر توصیف می‌کنند.

بخش دهم: نقش تخصص و ظرافت در جراحی کلیتوروریداکشن

موفقیت این جراحی به شدت وابسته به مهارت جراح است. کلیتوریس منطقه‌ای با تراکم بالای اعصاب حسی است و هرگونه اشتباه می‌تواند تأثیر جبران‌ناپذیری بر عملکرد جنسی بگذارد.

الزامات جراح متخصص:

  • شناخت دقیق نوروآناتومی: جراح باید مسیر دسته‌جات عصبی حسی و عروق خونی را به‌طور کامل بشناسد.
  • استفاده از تکنیک‌های کم‌تهاجمی: استفاده از میکروسرجری (در صورت لزوم) و ابزارهای بسیار دقیق برای جدا کردن بافت‌های پوشاننده.
  • دیدگاه زیبایی‌شناسانه (Aesthetic Eye): جراح باید بداند که کلیتوریس در حالت آرام چگونه باید به نظر برسد و پوشش آن چگونه باید متناسب با لابیاها باشد.

در کلینیک دکتر ویدا یوسفیان، با تاکید بر جراحی‌های ظریف زنان و زیبایی، تلاش می‌شود تا میزان برداشت بافت به حداقل رسیده و بالاترین سطح حس جنسی حفظ گردد.


بخش یازدهم: ارتباط کلیتوروریداکشن با لذت و رضایت جنسی

یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها در این زمینه، ترس از کاهش لذت جنسی است. برای درک بهتر، باید مکانیسم حس را در نظر گرفت.

کلیتوریس دارای تعداد بسیار زیادی گیرنده عصبی در نوک خود است. هدف کلیتوروریداکشن، محافظت از این نوک و حذف پوشش اضافی است که مانع تحریک مستقیم می‌شود.

تحلیل تأثیر بر حس:

  1. موارد با حساسیت بیش از حد: اگر تحریک دائمی منجر به درد و دوری از رابطه می‌شد، با کاهش این تحریک ناخواسته و ایجاد یک کلاهک متناسب، لذت و رضایت جنسی افزایش می‌یابد.
  2. موارد با پوشش بیش از حد (Undersized Hood): در این حالت، تحریک مستقیم به نوک کلیتوریس سخت بود. با اصلاح هود، دسترسی به تحریک افزایش یافته و لذت جنسی به سطح طبیعی یا بالاتر باز می‌گردد.

نتیجه: در یک جراحی موفق، نه تنها حس کاهش نمی‌یابد، بلکه کیفیت و پایداری ارگاسم در بسیاری از بیماران بهبود می‌یابد زیرا اضطراب ناشی از ظاهر یا درد از بین رفته است.


بخش دوازدهم: پرسش‌های پرتکرار بیماران درباره کلیتوروریداکشن

۱. آیا کلیتوروریداکشن دردناک است؟

خیر. جراحی در محیط استریل و تحت بی‌هوشی (عموماً موضعی یا عمومی سبک) انجام می‌شود. پس از عمل، درد با مسکن‌های معمولی قابل مدیریت است و معمولاً درد شدید نیست.

۲. آیا جای زخم باقی می‌ماند؟

به دلیل کوچکی ناحیه جراحی و استفاده از تکنیک‌های ظریف بخیه‌زنی (بخیه‌های جذبی)، در صورت رعایت بهداشت، جای زخم عملاً نامرئی است و محو می‌شود.

۳. مدت زمان بهبودی کامل چقدر است؟

دوره نقاهت فعال حدود ۲ هفته است؛ اما برای بازگشت کامل به فعالیت‌های جنسی و ورزشی، معمولاً ۴ تا ۶ هفته زمان لازم است.

۴. آیا این جراحی روی میل جنسی تأثیر منفی دارد؟

به هیچ وجه. این جراحی به جنبه فیزیکی و زیبایی تمرکز دارد و تأثیر منفی مستقیمی بر میل جنسی (که بیشتر تحت تأثیر هورمون‌ها و عوامل روانی است) ندارد. تأثیرات مثبت روانی معمولاً میل جنسی را افزایش می‌دهند.

۵. آیا می‌توان این جراحی را با لابیاپلاستی هم‌زمان انجام داد؟

بله، این ترکیب بسیار رایج است. انجام هم‌زمان این امکان را می‌دهد که بیمار تنها یک دوره ریکاوری را بگذراند و تناسب کامل ظاهری ناحیه تناسلی (Full Genital Contouring) حاصل شود.


بخش سیزدهم: اصول انتخاب پزشک مناسب برای کلیتوروریداکشن

انتخاب جراح مناسب مهم‌تر از هر مرحله دیگری است. این جراحی نیازمند هنرمندی جراح در کنار دانش پزشکی است.

سه اصل کلیدی در انتخاب:

  1. تخصص در جراحی زیبایی زنان (Female Genital Aesthetic Surgery): جراح باید تخصص اصلی خود را در این حوزه تعریف کند، نه صرفاً مامایی یا جراحی عمومی.
  2. دقت و ظرافت در بافت‌های پرعصب: بررسی نمونه کارهای قبلی جراح در زمینه کلیتوروریداکشن و لابیاپلاستی ضروری است.
  3. تعهد به حفظ عملکرد جنسی: جراح باید به‌صراحت تأکید کند که اولویت حفظ حس است و صرفاً کاهش اندازه مد نظر نیست.

بخش چهاردهم: تفاوت فیزیولوژیک میان کاهش کلیتورال و جراحی‌های سنگین‌تر

کلیتوروریداکشن یک جراحی بازسازی سطحی است. در این جراحی، جراح:

  • بافت پوششی (هود) را برمی‌دارد یا کوچک می‌کند.
  • ممکن است بافت زیرین کلاهک را به شکلی اصلاح کند که برجستگی ظاهری کم شود.

این روش با روش‌های تغییر جنسیت (مانند واژینوپلاستی) که نیازمند تغییرات عمده در بافت‌های نعوظی داخلی هستند، کاملاً متفاوت بوده و در سطح بسیار کم‌تهاجمی‌تری انجام می‌پذیرد.


بخش پانزدهم: ترکیب کلیتوروریداکشن با سایر روش‌های جوانسازی

برای زنانی که علاوه بر مشکلات برجستگی، علائم دیگری مانند شلی واژن، خشکی یا تغییر رنگ پوست ناحیه تناسلی را تجربه می‌کنند، جراحان زیبایی زنان ممکن است رویکرد جامع‌تری را در نظر بگیرند:

  • لابیاپلاستی هم‌زمان: برای هماهنگی کامل لب‌ها.
  • تزریق چربی یا فیلرهای هیالورونیک اسید: تزریق به ناحیه مونس پوبیس یا لابیا ماژور برای ایجاد تقارن کلی و ظاهری جوان‌تر.
  • لیزر درمانی یا رادیوفرکوئنسی (RF): برای سفت کردن پوست ناحیه و بهبود کیفیت کلاژن‌ها پس از بهبودی اولیه.

بخش شانزدهم: اهمیت روانی جراحی کلیتوروریداکشن در زنان

جنبه روانی این جراحی اغلب بسیار پررنگ‌تر از جنبه فیزیکی آن است. بسیاری از بیماران پس از دستیابی به ظاهر مورد نظر، تحول عمده‌ای در اعتمادبه‌نفس خود تجربه می‌کنند. این اطمینان خاطر، موجب می‌شود که زنان بدون نگرانی از ظاهر ناحیه تناسلی، بر لذت و صمیمیت تمرکز کنند. مطالعات نشان می‌دهد که افزایش رضایت ظاهری مستقیماً با کاهش اضطراب جنسی و افزایش کیفیت کلی رابطه زوجین مرتبط است.


بخش هفدهم: نتیجه‌گیری نهایی

کلیتوروریداکشن یک روش علمی، ایمن و بسیار مؤثر در حوزه جراحی زیبایی زنان است که برای زنانی طراحی شده که از برجستگی بیش از حد کلیتوریس رنج می‌برند. این جراحی نه تنها موجب تناسب ظاهری، بلکه به‌طور غیرمستقیم باعث آرامش روانی، کاهش اضطراب جنسی و افزایش رضایت کلی از زندگی زناشویی می‌شود.

موفقیت این عمل منوط به انتخاب جراحی است که تخصص لازم برای حفظ کامل اعصاب حسی را داشته باشد. در کلینیک تخصصی دکتر ویدا یوسفیان، این جراحی با رعایت دقیق اصول علمی، زیبایی‌شناسانه و

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *