فرنوپلاستی چیست؟

سلامت جنسی و عملکرد طبیعی دستگاه تناسلی زنان یکی از مهم‌ترین ابعاد کیفیت زندگی افراد است. بخشی از این سلامت به ساختارهای ظریف ناحیه تناسلی مربوط می‌شود که کمتر درباره آن‌ها صحبت شده است. یکی از این بخش‌ها «فرنولوم» است؛ بافتی کوچک اما اثرگذار که نقش مهمی در تحریک جنسی و محافظت از کلیتوریس دارد. زمانی که این ساختار بیش از حد بزرگ، چسبنده یا محدودکننده باشد، ممکن است مشکلاتی از جمله درد، کاهش لذت جنسی یا نارضایتی ظاهری ایجاد کند. جراحی «فرنوپلاستی» با هدف اصلاح این مشکلات انجام می‌شود.

این مقاله به طور جامع به بررسی فرنوپلاستی می‌پردازد؛ از تعریف فرنولوم و ضرورت اصلاح آن گرفته تا مراحل جراحی، دوران نقاهت، و انتظارات واقع‌بینانه پس از عمل. هدف این است که اطلاعاتی دقیق، خوانا و مناسب وب‌سایت‌های پزشکی ارائه شود تا افراد آگاهانه‌تر بتوانند در مورد این روند تصمیم‌گیری کنند.


فرنولوم چیست؟

برای درک فرنوپلاستی، ابتدا باید ساختار هدف آن، یعنی فرنولوم (Frenulum)، را به درستی بشناسیم.

تعریف فرنولوم

فرنولوم یا «لجام تناسلی» یک چین پوستی کوچک، انعطاف‌پذیر و بسیار حساس در ناحیه خارجی تناسلی زنانه است. این ساختار دقیقاً در زیر کلاهک کلیتوریس (Clitoral Hood) و در اتصال به تنۀ کلیتوریس قرار دارد.

ویژگی‌های تشریحی فرنولوم:

  1. حساسیت بالا: فرنولوم حاوی تراکم بالایی از پایانه‌های عصبی است. به همین دلیل، این ناحیه یکی از مهم‌ترین نقاط برای دستیابی به برانگیختگی و ارگاسم در بسیاری از زنان محسوب می‌شود.
  2. نقش حمایتی: این بافت به عنوان یک نگهدارنده عمل کرده و کلاهک کلیتوریس را به موقعیت خود حفظ می‌کند و همچنین از لبه‌های داخلی کلیتوریس در برابر سایش بیش از حد حمایت می‌نماید.
  3. تنوع طبیعی: اندازه، شکل و میزان کشیدگی فرنولوم در بین زنان بسیار متغیر است. در برخی افراد بسیار کوچک و نازک است، در حالی که در برخی دیگر می‌تواند ضخیم‌تر، بزرگ‌تر یا بیش از حد شل باشد.

مشکلاتی که فرنولوم می‌تواند ایجاد کند

اگرچه فرنولوم یک ساختار طبیعی است، اما در برخی موارد، ویژگی‌های ساختاری آن می‌تواند منجر به ناراحتی یا اختلال عملکرد شود:

۱. فرنولوم بیش از حد بزرگ یا ضخیم (Frenulum Hypertrophy)

زمانی که فرنولوم بزرگ‌تر از حد معمول باشد، به آن هایپرتروفی گفته می‌شود. این حالت می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند:

  • پوشش بیش از حد کلیتوریس: فرنولوم بزرگ می‌تواند کلاهک کلیتوریس را به سمت پایین بکشد و بخش زیادی از غده کلیتورال (سر کلیتوریس) را بپوشاند. این پوشش زیاد می‌تواند مانع از رسیدن مستقیم تحریک خارجی به غده شود و لذت جنسی را کاهش دهد.
  • مشکلات زیبایی: برخی زنان به دلایل زیبایی‌شناختی، از بزرگی یا بیرون‌زدگی این بافت ناراضی هستند.

۲. فرنولوم بیش از حد سفت یا کوتاه (Frenulum Breve)

برخی اوقات، فرنولوم بیش از حد سفت و کوتاه است. این وضعیت مشابه «زیرلجام کوتاه» در مردان است، هرچند در زنان کمتر شایع است.

  • محدودیت حرکت: سفتی و کوتاهی این بافت می‌تواند حرکت کلاهک کلیتوریس را هنگام فعالیت جنسی یا لمس محدود کند.
  • احساس کشش و درد (دیسپارونی): در طول مقاربت یا تحریک شدید، کشش بیش از حد روی فرنولوم می‌تواند منجر به درد یا احساس ناراحتی شود.

۳. فرنولوم چسبنده یا مستعد التهاب

در برخی موارد، فرنولوم ممکن است به دلیل چروک یا چین خوردگی زیاد، مستعد تجمع رطوبت، ترشحات و در نتیجه عفونت‌های قارچی یا التهاب (به نام وولوودینیا یا بالانیتیس در کلیتوریس) باشد. این التهاب مزمن می‌تواند منجر به خارش، سوزش و درد شود.


بخش دوم: فرنوپلاستی چیست؟

فرنوپلاستی (Frenuloplasty) یک روش جراحی پلاستیک ترمیمی است که بر اصلاح، کوچک‌سازی یا بازسازی فرنولوم کلیتورال متمرکز است. این عمل یک نوع جراحی زیبایی و ترمیمی ناحیه تناسلی خارجی زنان (Vulvar Surgery) محسوب می‌شود.

هدف اصلی فرنوپلاستی

هدف اصلی فرنوپلاستی، بهبود عملکرد جنسی، کاهش ناراحتی‌های فیزیکی ناشی از فرنولوم غیرطبیعی، و در صورت تمایل بیمار، اصلاح ظاهر ناحیه تناسلی است.

به طور خلاصه، این جراحی شامل برداشتن بافت اضافی (اگر فرنولوم بزرگ باشد) یا آزاد کردن بافت سفت و کوتاه (اگر فرنولوم محدودکننده باشد) است تا کلیتوریس بتواند به راحتی تحریک شده و کلاهک آن در موقعیت بهینه‌تری قرار گیرد.

تفاوت فرنوپلاستی با سایر جراحی‌های کلیتورال

اغلب فرنوپلاستی با عمل‌های مشابه اشتباه گرفته می‌شود. دانستن تفاوت‌ها برای انتخاب روش صحیح بسیار حیاتی است:

عمل جراحیساختار هدفهدف اصلیفرنوپلاستیفرنولوم (لجام)کوچک‌سازی یا آزاد کردن فرنولوم برای بهبود تحریک و رفع محدودیت حرکتی.کلیتوریدوپلاستیکلاهک کلیتوریس (Clitoral Hood Reduction)کوچک‌سازی بافت اضافی روی کلاهک کلیتوریس که روی غده کلیتورال سایه انداخته است.لوبکتومی/لابیاپلاستیلابیا مینور (لب‌های کوچک)کوچک‌سازی یا متقارن‌سازی لب‌های داخلی واژن.

نکته مهم: گاهی اوقات فرنوپلاستی همزمان با کلیتوریدوپلاستی انجام می‌شود، زیرا فرنولوم بزرگ اغلب با کلاهک بزرگ همراه است. این ترکیب به عنوان “عملکرد کامل بهبود کلیتورال” شناخته می‌شود.


بخش سوم: چرا برخی زنان به کاهش پوست کلیتوریس نیاز دارند؟

پرسش اصلی این است که چرا یک ساختار طبیعی نیاز به مداخله جراحی دارد؟ پاسخ در کیفیت زندگی، عملکرد جنسی و تصویر بدنی (Body Image) نهفته است.

۱. دلایل عملکردی و جنسی

همانطور که در بخش اول ذکر شد، ساختار غیرطبیعی فرنولوم می‌تواند مستقیماً بر لذت جنسی تأثیر بگذارد.

الف) کاهش حساسیت به دلیل پوشش زیاد

اگر فرنولوم بزرگ باشد، ممکن است سر حساس کلیتوریس را کاملاً بپوشاند. این پوشش اضافی عملکرد سد مانندی ایجاد می‌کند. تحریک مستقیم به جای برخورد با غده حساس، با بافت ضخیم‌تر فرنولوم برخورد می‌کند. این امر منجر به:

  • نیاز به تحریک طولانی‌تر: بیمار باید مدت زمان بیشتری را صرف تحریک کند تا به برانگیختگی کافی برسد.
  • کاهش شدت ارگاسم: احساس لذت نهایی (ارگاسم) ممکن است به طور قابل توجهی ضعیف‌تر شود.

ب) درد و ناراحتی در حین فعالیت جنسی (دیسپارونی)

در مواردی که فرنولوم کوتاه و سفت باشد (Frenulum Breve)، حرکات مکانیکی ناشی از نزدیکی یا تحریک دستی می‌تواند کشش ناخوشایندی ایجاد کند. این کشش می‌تواند از یک ناراحتی خفیف تا درد شدید متغیر باشد و در نهایت منجر به اجتناب از رابطه جنسی شود.

ج) مشکلات بهداشتی و تحریک مزمن

فرنولوم بزرگ و چین‌خورده می‌تواند محلی برای تجمع سمگما (ترکیبی از ترشحات پوستی و چربی)، رطوبت و باکتری باشد. این تجمع:

  • باعث بوی نامطبوع: می‌شود.
  • منجر به التهاب و خارش مزمن: می‌شود که در صورت عدم درمان، می‌تواند عملکرد جنسی را مختل کند.

۲. دلایل زیبایی‌شناختی و روانی

تصویر بدنی در مورد ناحیه تناسلی، هرچند یک موضوع خصوصی است، اما تأثیر عمیقی بر اعتماد به نفس دارد.

الف) نارضایتی از ظاهر

برخی زنان از بیرون‌زدگی، ضخامت یا عدم تقارن فرنولوم خود ناراضی هستند. این نارضایتی، به خصوص در سنین پایین‌تر، می‌تواند منجر به اضطراب عملکرد جنسی و شرم شود.

ب) تأثیر بر اعتماد به نفس

احساس شرم یا نگرانی مداوم در مورد ظاهر ناحیه تناسلی، می‌تواند باعث شود که فرد در موقعیت‌های صمیمی احساس راحتی نکند و این امر به طور غیرمستقیم بر رابطه عاطفی و جنسی او تأثیر می‌گذارد. فرنوپلاستی، در این زمینه، یک اقدام توانمندساز محسوب می‌شود.


بخش چهارم: کاندید مناسب برای فرنوپلاستی

فرنوپلاستی یک عمل انتخابی است و مانند هر جراحی دیگری، نیازمند ارزیابی دقیق پزشکی است.

معیارهای پزشکی و روانشناختی

جراح باید اطمینان حاصل کند که بیمار از نظر جسمی و روانی آماده این تغییر است و انتظاراتش واقع‌بینانه است.

۱. شکایت اصلی مشخص و قابل اندازه‌گیری

بیمار باید بتواند به وضوح بیان کند که فرنولوم چه مشکلی ایجاد کرده است؛ مثلاً: «احساس می‌کنم به سختی تحریک می‌شوم چون کلیتوریس کاملاً پوشیده است» یا «در حین رابطه درد دارم چون فرنولوم می‌کشد».

۲. بررسی سلامت عمومی

بیمار باید از نظر سلامتی در وضعیت خوبی باشد و هیچ بیماری زمینه‌ای فعالی که روند بهبودی را به خطر اندازد (مانند دیابت کنترل نشده یا اختلالات شدید انعقاد خون) نداشته باشد.

۳. نداشتن انتظارات غیرواقعی

بیمار باید درک کند که فرنوپلاستی ممکن است حساسیت را بهبود بخشد، اما اگر مشکل اصلی ناشی از عوامل دیگری (مانند کمبود برانگیختگی روانی یا اختلالات هورمونی) باشد، جراحی به تنهایی شفابخش نخواهد بود.

چه کسانی کاندید نیستند؟

  • افرادی که فرنولوم طبیعی و بدون علامت دارند.
  • افرادی که به دنبال تغییرات اساسی در لذت جنسی هستند اما مشکل فیزیکی مشخصی ندارند (این افراد باید ابتدا مشاوره جنسی دریافت کنند).
  • افرادی که سابقه عفونت‌های فعال در ناحیه تناسلی دارند (تا زمان درمان کامل).

بخش پنجم: نحوه انجام جراحی فرنوپلاستی

فرنوپلاستی معمولاً یک عمل سرپایی است و تحت بیهوشی موضعی یا عمومی خفیف انجام می‌شود. مدت زمان جراحی بسته به پیچیدگی، معمولاً بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول می‌کشد.

۱. بیهوشی و آماده‌سازی

پس از اینکه بیمار در موقعیت مناسب قرار گرفت و ناحیه مورد نظر به طور کامل استریل شد، جراح از بی‌حس‌کننده موضعی قوی (معمولاً همراه با تزریق اپی‌نفرین برای کاهش خونریزی) استفاده می‌کند.

۲. تکنیک‌های جراحی (بسته به نوع مشکل)

تکنیک مورد استفاده مستقیماً به تشخیص جراح بستگی دارد:

الف) در موارد فرنولوم بزرگ و ضخیم (برداشتن اضافی – Resection)

این رایج‌ترین روش است.

  1. جراح با استفاده از تیغ جراحی یا لیزر، بافت اضافی فرنولوم را به دقت برمی‌دارد. این کار با حفظ حداکثر اعصاب حساس انجام می‌شود.
  2. هدف، کاهش ضخامت و بیرون‌زدگی بافت است تا کلاهک کلیتوریس به موقعیت طبیعی خود بازگردد و تحریک آسان‌تر شود.
  3. لبه‌های باقی‌مانده به دقت با بخیه‌های بسیار ریز (معمولاً جذبی) به هم نزدیک می‌شوند تا یک خط بخیه ظریف ایجاد شود.

ب) در موارد فرنولوم کوتاه و سفت (آزادسازی – Frenuloplasty/Z-Plasty)

اگر مشکل اصلی محدودیت حرکت باشد، جراح نیازی به برداشتن کامل بافت ندارد، بلکه باید انعطاف‌پذیری آن را افزایش دهد.

  1. جراح یک برش کوچک و استراتژیک در طول فرنولوم ایجاد می‌کند.
  2. سپس، بافت زیرین به دقت آزاد می‌شود تا دامنه حرکتی افزایش یابد.
  3. در برخی موارد پیچیده‌تر، از تکنیک «پلاستی Z» (Z-Plasty) استفاده می‌شود؛ در این روش، بافت به شکل حرف Z بریده و سپس در جهتی متفاوت دوخته می‌شود تا طول کلی ساختار افزایش یابد و کشش از بین برود.

۳. پایان عمل

پس از کنترل کامل خونریزی و اطمینان از زیبایی ظاهری لبه‌ها، ناحیه با پماد آنتی‌بیوتیک پوشانده شده و بانداژ محافظ بسیار نازکی اعمال می‌شود. بیمار معمولاً می‌تواند چند ساعت پس از عمل مرخص شود.


بخش ششم: مراقبت‌های بعد از عمل و دوره نقاهت

دوران نقاهت فرنوپلاستی معمولاً سریع و نسبتاً بدون درد است، اما رعایت دقیق دستورالعمل‌های مراقبتی برای جلوگیری از عفونت و تضمین نتایج زیبایی ضروری است.

۱. بلافاصله پس از عمل (۲۴ تا ۴۸ ساعت اول)

  • کنترل درد: درد معمولاً خفیف تا متوسط است و با مسکن‌های بدون نسخه (مانند استامینوفن یا ایبوپروفن) به خوبی کنترل می‌شود. داروهای قوی‌تر فقط در صورت لزوم توسط پزشک تجویز می‌شوند.
  • تورم و کبودی: تورم و کبودی جزئی در روزهای اول طبیعی است. استفاده از کمپرس سرد در فواصل کوتاه (نه مستقیم روی زخم) می‌تواند کمک کننده باشد.
  • خونریزی: ترشحات صورتی یا قرمز روشن در ۲۴ ساعت اول طبیعی است. اگر خونریزی شدید و مداوم باشد، باید فوراً با جراح تماس گرفت.

۲. هفته اول: حفظ بهداشت و جلوگیری از کشیدگی

  • بهداشت: تمیز نگه داشتن ناحیه جراحی اولویت اول است. پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که بیمار ناحیه را فقط با آب ولرم و شوینده‌های ملایم (بدون عطر) بشوید. خشک کردن باید با حوله نرم و به صورت فشاری (نه مالشی) انجام شود.
  • دوش گرفتن: معمولاً ۲۴ ساعت پس از عمل مجاز است، اما از شنا کردن، حمام آب گرم طولانی و جکوزی تا ۲ تا ۳ هفته باید پرهیز شود.
  • فعالیت: فعالیت‌های سنگین، ورزش‌های فشاری و هر فعالیتی که موجب کشیدگی بخیه‌ها شود، باید حداقل ۴ هفته متوقف گردد.
  • لباس: استفاده از لباس زیر نخی گشاد و اجتناب از لباس‌های تنگ (مانند شلوار جین فشرده) توصیه می‌شود تا از فشار بر ناحیه عمل جلوگیری شود.

۳. هفته دوم تا چهارم: بهبودی و شروع فعالیت جنسی

  • جذب بخیه‌ها: اگر بخیه‌ها جذبی باشند، معمولاً در این دوره شروع به جذب شدن می‌کنند. در صورت استفاده از نخ غیرقابل جذب، زمان برداشتن بخیه‌ها توسط پزشک تعیین می‌شود (معمولاً بین ۷ تا ۱۴ روز).
  • بازگشت به فعالیت جنسی: پزشکان معمولاً توصیه می‌کنند که بیمار حداقل ۴ تا ۶ هفته پس از عمل از هرگونه فعالیت جنسی (شامل تحریک دستی یا مقاربت) خودداری کند تا ترمیم کامل بافتی صورت پذیرد و خطر باز شدن بخیه‌ها یا خونریزی مجدد به حداقل برسد. پس از این دوره، بازگشت باید تدریجی و با استفاده از روان‌کننده‌های کافی باشد.

۴. پیگیری پزشکی

مراجعه به پزشک برای چکاپ نهایی پس از ۴ تا ۶ هفته برای ارزیابی نتایج زیبایی و عملکردی ضروری است.


بخش هفتم: مزایا، خطرات و انتظارات پس از عمل

مانند هر مداخله پزشکی، فرنوپلاستی نیز مزایای مشخصی در کنار ریسک‌های ذاتی خود دارد.

مزایای فرنوپلاستی

  1. بهبود قابل توجه در لذت جنسی: اصلی‌ترین مزیت، افزایش حساسیت به دلیل قرارگیری بهتر غده کلیتورال در معرض تحریک است.
  2. کاهش درد (در صورت وجود): رفع محدودیت حرکتی و کشش ناشی از فرنولوم کوتاه، درد حین فعالیت جنسی را از بین می‌برد.
  3. بهبود بهداشت: رفع چین و چروک‌ها و بافت اضافی، احتمال تجمع ترشحات و التهابات مزمن را کاهش می‌دهد.
  4. افزایش اعتماد به نفس: اصلاح ظاهر ناحیه تناسلی می‌تواند اثرات روانی مثبتی بر تصویر بدنی بیمار داشته باشد.
  5. نتایج پایدار: بافت اصلاح شده پس از بهبودی، به طور دائم در جای جدید باقی می‌ماند.

خطرات و عوارض احتمالی

اگرچه فرنوپلاستی به طور کلی کم‌خطر تلقی می‌شود، اما ریسک‌های بالقوه‌ای وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:

  • عفونت: ریسک کلی عفونت در ناحیه تناسلی وجود دارد، هرچند با رعایت بهداشت کنترل می‌شود.
  • خونریزی بیش از حد: نادر است، اما در صورت وقوع نیاز به مداخله دارد.
  • اسکار و کلوئید: در برخی افراد مستعد، جای زخم ممکن است برجسته و ضخیم شود. جراحان ماهر تلاش می‌کنند برش‌ها را در چین‌های طبیعی بزنند تا این ریسک کاهش یابد.
  • تغییر در حساسیت: در موارد نادر و در صورت آسیب به عصب‌های بسیار حساس حین عمل، ممکن است حساسیت بیش از حد یا کاهش غیرعادی حساسیت رخ دهد، هرچند این مورد با تکنیک‌های دقیق جراحی مدرن بسیار نادر است.
  • نیاز به جراحی ترمیمی: اگر نتایج زیبایی یا عملکردی رضایت‌بخش نباشد، ممکن است نیاز به یک جراحی تکمیلی کوچک باشد.

انتظارات واقع‌بینانه

بیماران باید درک کنند که:

  • نتایج نهایی زیبایی بین ۶ تا ۱۲ هفته پس از عمل به طور کامل آشکار می‌شود، زیرا بافت‌ها کاملاً بهبود یافته و ورم فروکش می‌کند.
  • تغییرات عملکردی باید به تدریج مشاهده شوند و ممکن است چند ماه طول بکشد تا بدن به حالت جدید عادت کند و لذت جنسی به اوج خود برسد.
  • فرنوپلاستی ارگاسم را تضمین نمی‌کند، بلکه تنها موانع فیزیکی را از سر راه برمی‌دارد.

بخش هشتم: تفاوت فرنوپلاستی با لابیاپلاستی

با توجه به اینکه هر دو جراحی در ناحیه ولووا (تناسلی خارجی) انجام می‌شوند، اغلب این دو عمل با هم اشتباه گرفته می‌شوند.

ویژگیفرنوپلاستیلابیاپلاستیساختار هدففرنولوم (لجام کلیتوریس)لابیا مینور (لب‌های کوچک واژن)محل عملزیر کلاهک کلیتوریسدر طول لبه‌های لب‌های داخلیهدف اصلیبهبود تحریک کلیتورال و رفع درد ناشی از فرنولوماصلاح اندازه، شکل و تقارن لب‌های داخلیتأثیر بر تحریکمستقیم و محلی روی نقطه حساسغیرمستقیم (در صورت کوچک‌سازی بیش از حد کلاهک کلیتوریس)

همپوشانی: گاهی اوقات، اگر بیمار علاوه بر فرنولوم بزرگ، کلاهک کلیتوریس نیز بسیار بزرگ داشته باشد، جراح هر دو عمل را به طور همزمان انجام می‌دهد (Reduction Clitoroplasty + Frenuloplasty).


بخش نهم: نقش جراح و اهمیت انتخاب متخصص

انتخاب جراح مناسب برای فرنوپلاستی اهمیت بالایی دارد، زیرا ظرافت بافت‌ها و تراکم بالای اعصاب در این ناحیه، نیازمند مهارت فوق‌العاده است.

تخصص‌های مرتبط

بهترین جراحان برای این عمل معمولاً متخصصان موارد زیر هستند:

  1. جراحان پلاستیک زنان (Aesthetic Gynecology): این تخصص بر جراحی‌های زیبایی و ترمیمی ناحیه تناسلی متمرکز است و بهترین گزینه محسوب می‌شود.
  2. جراحان پلاستیک (با تجربه در ناحیه تناسلی): جراحان پلاستیک که تجربه کافی در جراحی‌های ناحیه ولووا دارند، می‌توانند نتایج زیبایی مطلوبی ارائه دهند.
  3. جراحان زنان با تمرکز بر جراحی ترمیمی: برخی متخصصین زنان که دوره‌های تکمیلی جراحی زیبایی لگنی را گذرانده‌اند، نیز صلاحیت لازم را دارند.

سؤالاتی که باید از جراح پرسید

قبل از تصمیم‌گیری نهایی، بیمار باید سؤالات زیر را مطرح کند:

  • آیا شما به طور تخصصی فرنوپلاستی انجام می‌دهید؟ چند مورد در سال انجام می‌دهید؟
  • از چه تکنیکی برای این مورد خاص استفاده می‌کنید (برداشتن بافت یا آزاد سازی)؟
  • آیا این عمل همزمان با کلیتوریدوپلاستی یا لابیاپلاستی انجام می‌شود؟
  • آیا عکس‌های قبل و بعد از عمل بیمارانی با وضعیت مشابه شما را می‌توانم ببینم؟
  • دوره نقاهت دقیق و برنامه بازگشت به فعالیت جنسی چگونه است؟

بخش دهم: جمع‌بندی کوتاه

فرنوپلاستی یک جراحی پیشرفته و هدفمند است که به طور خاص برای زنانی طراحی شده است که از نظر ساختاری با فرنولوم غیرطبیعی (بزرگ، ضخیم یا محدودکننده) دست و پنجه نرم می‌کنند و این وضعیت مستقیماً بر کیفیت زندگی جنسی و آسایش آن‌ها تأثیر می‌گذارد. این عمل صرفاً یک اقدام زیبایی نیست، بلکه اغلب یک مداخله ترمیمی برای بهبود عملکرد است.

این جراحی با هدف آزادسازی کلاهک کلیتوریس و حذف بافت اضافی فرنولوم انجام می‌شود تا حساسیت طبیعی کلیتوریس تسهیل گردد. برای بسیاری از بیماران، دستیابی به ارگاسم راحت‌تر، کاهش درد در هنگام صمیمیت و افزایش اعتماد به نفس، از مهم‌ترین مزایای این مداخله است. موفقیت فرنوپلاستی به شدت وابسته به تشخیص صحیح مشکل اولیه و مهارت جراح در حفظ ساختارهای عصبی حساس است. با این حال، مانند هر فرآیند جراحی، درک ریسک‌ها و پیروی دقیق از دستورالعمل‌های پس از عمل، کلید دستیابی به یک نتیجه رضایت‌بخش و بازگشت ایمن به زندگی عادی و جنسی است. اگر فردی با علائم ذکر شده دست و پنجه نرم می‌کند، مشاوره با یک متخصص با تجربه در زمینه جراحی پلاستیک زنان می‌تواند اولین گام برای بازیابی سلامت جنسی کامل باشد.


0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *