فیبروم رحمی|علائم فیبروم | انواع فیبروم رحمی | درمان فیبروم رحمی

فیبروم چیست؟

فیبروم رحمی که نام دیگر آن میوم یا لیومیوم است ، نوعی تورمور خوش خیم غیر سرطانی هستند که محل رشد آنها رحم بانوان می باشد و معمولا در سنین باروری ظاهر می شوند.این مسئله در بین بانوان نسبتا شایع است و حدود 10 الی 50 درصد بانوان فیبروم رحمی دارند و بسیاری نیز درطول زندگی به آن مبتلا شده و از آن بی اطلاع هستند. چرا که در اغلب موارد وجودمیوم بدون علامت است و ممکن است پزشک در اثر معاینه و به صورت اتفاقی آن را تشخیص دهد.خوشبختانه میموم ها باعث ابتلا به سرطان رحم نمیشوند و هیچ ارتباطی با سرطان ندارند.

علت ایجاد فیبروم رحمی

رشد فیبروم از آن دسته عارضه هایی است که هنوز نمی توان علت دقیقی برای آن عنوان کرد اما می توان گفت که ممکن است برخی عوامل روی بوجود آمدن آن تاثیر بگذارد.

عواملی نظیر:

ژنتیک: چرا که در اکثر فیبروم ها تغییرات ژنتیکی دیده می شود که در سلول های طبیعی رح نیست.
هورمون ها:فیبروم ها و جود هورمون های استروژن و پروژسترون تقویت شده و رشد می کنند و از آنجایی که این دو هورمون عامل رشد دیواره رحم هستند و در این ناحیه وجود دارند، فیبروم ها نیز رشد می کنند.به همین خاطر است که بعد از یائسگی و با کاهش هورمون ها، میوم ها نیز کوچک می شوند.
سایر عوامل: عوامل رشد بافت ها مانند شبه انسولین نیز می توانند در ایجاد میوم ها تاثیر گذار باشند.

انواع فیبروم

فیبروم ها با توجه به محل رویش آنها دسته بندی میشوند.

فیبروم هایی که در داخل دیواره ماهیچه ای رحم رشد میکنند را فیبروم داخلی می گویند که باعث بزرگ شدن و کشیدگی رحم می گردند.
فیبروم هایی که بیرون از رحم و چسبیده به آن رشد میکنند را فیبروم ساب سروز می گویند.
اگر فیبروم ساب سروز باریک و دراز باشد به آن فیبروز پدانکوله می گویند.
فیبروم هایی که در سطح داخلی رحم رشد میکنند را فیبروم ساب موکوز می گویند که همراه با خونریزی و درد قاعدگی است.

علائم فیبروم رحمی

همانگونه که در ابتدای مقاله گفته شد میوم یا فیبروم ها در اکثر موارد علامت خاصی ندارند امادر صورت بروز علامت وبا توجه به تعداد و اندازه آنها فرد ممکن است دچار این علائم شود:

– خونریزی شدید به همراه درد های شدید قاعدگی
– طولانی شدن زمان قاعدگی
– احساس درد و فشار درناحیه لگن
– احساس درد در هنگام برقراری رابطه جنسی
– بزرگتر شدن شکم
– مشکل در ادرار کردن و تکرر ادرار

آیا فیبروم خطرناک است؟

معمولا فیبروم های رحمی خطرناک نیست اماعوارض آنها می توانند ناراحت کننده و در بعضی موارد خطرناک شوند.مهمترین این عوارض کم خونی است که به علت خونریزی های شدید در دوران قاعدگی ایجاد می شود و در فرد احساس خستگی و ضعف را ایجاد می کند.در این صورت فرد باید بدنبال رفع کم خونی نیز باشد.
در صورتی که شما عوارض ناشی از فیبروم نظیر درد مداوم در ناحیه لگن، قاعدگی هایی با خونریزی شدید و درد بالا و طولانی مدت ،خونریزی و لکه بینیبین دوره های قاعدگی و مشکل تخلیه ادرار را دارید توصیه می کنیم برای معاینه و مشاوره به پزشک متخصص زنان و زایمان شهرک غرب مراجعه کنید.

فیبروم در دختران جوان

یکی از عوارض احتمالی فیبروم در زنان جوان احتمال نازایی است.هرچند در اکثر موارد با درمان فیبروم احتمال نازایی وجود ندارد اما در 10 درصد دختران احتمال نازایی به دلیل وجود میوم هست.در این حالت فیبروم ها در داخلی ترین لایه رحم رشد کرده و باعث نازایی میشوند.همچنین ممکن است فیبروم ها در دیواره پشتی رحم رشد کنند و با رشد خود فضای رحم را اشغال کرده و فضای لازم برای رشد و لانه گزینی جنین را از بین می برند.
در حالتی دیگر ممکن است فیبروم های بزرگ شده لوله های ورودی فالوپ را مسدود کرده و مانع از ورود تخمک به رحم گردند.
در بعضی موارد برداشتن فیبروم های بزرگ با روش جراحی (عمل میومکتومی) منجر به خونریزی و چسبندگی در محل میومکتومی میشود که ممکن است منجر به ناباروری زنان جوان گردد.

گاهی نیز رشد میوم ها مانع از رسیدن استروژن کافی و خونرسانی به لایه آندومتر رحم شده و در عملکرد آندومتر اختلال ایجاد می کند و این خود یکی از دلایل عدم باروری زنان جوان و خطر سقط جنین در آنها خواهد بود.

فیبروم در دختران مجرد

خطر ابتلا به فیبروم در دختران مجرد به خاطر نداشتن تجربه بارداری بیشتر است چرا که بارداری باعث کاهش درصد ابتلا به فیبروم میشود.در میان دختران آن دسته از دخترانی که سن شان بالای 30 ال است ، آنهایی که در خانواده سابقه ابتلا به میوم را دارند ، آنهایی که اضافه وزن دارند و آن دسته از دخترانیکه کمبود ویتامین دی یا فشار خون بالا دارند بیشتر از سایر دختران در معرض ابتلا به فیبروم هستند.

تشخیص فیبروم در دختران مجرد (باکره)

یکی از راه های رایج برای تشخیص فیبروم هیستروسکوپی تشخیصی و سونوگرافی واژینال است اما از این روش ها برای معاینه دختران باکره استفاده نمی شود زیرا به بکارت آنها آسیب می رساند.
پزشکان برای معاینه دختران مجرد از تصویربرداری ام آر ای از رحم، لگن و تخمدان استفاده می کنند.لذا دختران در صورت مشاهده علائم فیبروم می توانند برای معاینه ،تشخیص نوع و میزان و اندازه فیبروم به دکتر زنان خوب شهرک غرب مراجعه کنند.

فیبروم سرطانی

همانطور که گفتیم فیبروم ها توده های خوش خیمی هستند که با عث ایجاد سرطان رحم نمیشوند اما در موارد بسیار کمی ممکن است فیبروم در فاصله زمانی بسیار کمی به سرعت رشد کند و برای فرد مشکلاتی نظیر درد و خونریزی شدید را به همراه داشته باشد.در این حالت فیبروم به حالت سرطانیدر آمده و فرد باید هرچه سریع تر نسبت به درمان اقدام کند.

روش های درمان فیبروم رحمی

معمولا فیبروم هایی که کوچک هستند نیاز به درمان ندارند و به مرور زمان و به خودی خود ناپدید می شوند.اما در صورتی که فیبروم ها بزرگ باشند و عوارضی از خود بروز دهند فرد نیاز به درمان پیدا می کند.با توجه به شدت عارضه و شرایط بیمار روش های درمانی متفاوتیمورد استفاده قرار می گیرد که در ادامه به بررسی این روش ها می پردازیم.

درمان دارویی

درموارد خفیف این بیماری از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی برای فرد بیمار استفاده می شود.داروهاییکه تنظیم کننده هورمون های زنانه هستند ، داروهای ضد بارداری و همچنین داروهاییکه باعث ایجاد یائسگی کاذب می شوند در کاهش اندازه فیبروم هایبزرگ شده موثر هستند.همچنین به بیمار توصیه می شود نصبت به تغییر سبک زندگی و اصلاح الگوی تغذیه و انجام ورزش که همگی مناسب برای درمان فیبروم رحمی به خصوص در دختران است، اقدام کند.

آمبولیزاسیون

در این روش عروق خونیکه باعث خون رسانی به فیبروم ها می شوند، مسدود می شوند و به این ترتیب خون به فیبروم ها نرسیده و نابود می شوند.این یک روشدرمان غیر تهاجمی است.

جراحی فیبروم رحمی

برخی از فیبروم ها نیز بزرگ شده و قابل درما با دارو نیستند و باید برداشته شوند.برای درمان این فیبروم ها از روش های جراحی استفاده می شود.روش های جراحی میوم ها عبارتند از:

لاپاراسکوپی:

این روش برای برداشتن فیبروم های مورد استفاده قرار می گیرد که بیرون از حفره رحمی رشد کرده اند و در دسترس هستند به این صورت که ابتدا بر ش هایی در نزدیکی ناف ایجاد کرده و برش ایجاد شده ابزار جراحی وارد بدن شده و لاپاراسکوپی انجام می شود.یکی از معایب استفاده از این روش این است که نمی شود تمامی فیبروم ها را با این روش برداشت.همچنین احتمال چسبندگی بعد از عمل لاپاراسکوپی هست.

میومکتومی:

روش دیگر جراحی درمانی فیبروم ها میومکتومی است.این روشی مناسب برای زنان و دخترانی است که قصد بارداری را دارند زیرا اصل این روش بر برداشتن میوم ها با حفظ رحم است.
سه نوع میومکتومی وجود دارد.

1-میومکتومی شکمی:در این روش پزشک سطح شکم را برش داده و فیبروم های رحم را خارج می کند که به آن لاپاراتومی نیز می گویند.
2-میومکتومی لاپاراسکوپی: در این روش پزشک با ایجاد برش کوچکی در نزدیکی ناف و بوسیله لاپاراسکوپی فیبروم های رشد شده در بیرون از حفره رحم را بر م دارد.
3- میومکتومی هیستروسکوپی: در این روش نیز پزشک میوم های زیر مخاطی رحم را بر میدارد.

هیستروکتومی:

اگر میوم ها بسیار بزرگ شده باشند و عوارض شدیدی نظیر خونریزی را برای فرد مبتلا ایجاد کنند، آخرین روش درمان هیستروکتومی است.در این روش رحم بیمار به همراه فیبروم ها کاملا از بدن فرد بیمار خارج می شود.این روش تنها برای بانوانی که دیگر قصد بارداری ندارند استفاده می شود.

درهر صورت اگر نشانه هایی از وجود فیبروم در خود می بینید توصیه ما به شما معاینه توسط پزشک مطمئن و حاذق است.

توصیه میکنیم برای مشاوره در خصوص معاینه و روش درمان متناسب با خودتان با دکتر ویدا یوسفیان متخصص زنان سعادت آباد تماس بگیرید.

راه های ارتباطی با دکتر ویدا یوسفیان جراح و متخصص زنان و زایمان
02122074065 – 09370786637