اگر فکر می کنید دچار فیبروم رحم شده اید و به دنبال روش تشخیص و درمان آن هستید، نگران نباشید! فیبروم رحمی که که نام های میوم یا لیومیوم هم شناخته شده است، در واقع تومورهای غیرسرطانی و خوش خیم هستند که در لایه های عضلانی رحم رشد می کنند.
فیبروم رحمی شایع ترین تومور لگنی در زنان است که می تواند کوچک یا بزرگ باشد. فیبروم ها در سنین باروری، یعنی 20 تا 50 سالگی دیده می شوند چرا که در این بازه هورمون استروژن بیشتری تولید می شود.
فیبروم رحمی
فیبروم های رحمی نوعی تورمور خوش خیم غیر سرطانی هستند که محل رشد آنها رحم بانوان می باشد.
این مسئله در بین بانوان نسبتا شایع است و حدود 10 الی 50 درصد بانوان فیبروم رحمی دارند و بسیاری نیز درطول زندگی به آن مبتلا شده و از آن بی اطلاع هستند.
چرا که در اغلب موارد وجود میوم بدون علامت است و ممکن است پزشک در اثر معاینه و به صورت اتفاقی آن را تشخیص دهد.
خوشبختانه میموم ها باعث ابتلا به سرطان رحم نمی شوند و هیچ ارتباطی با سرطان ندارند.
دلایل ایجاد فیبروم رحمی
رشد فیبروم از آن دسته عارضه هایی است که هنوز نمی توان علت دقیقی برای آن عنوان کرد؛ اما می توان گفت که ممکن است برخی عوامل روی بوجود آمدن آن تاثیر بگذارد.
- ژنتیک: اگر در خانواده تان این بیماری به صورت ژنتیکی وجود داشته باشد، بهتر است مراقب سایر علت های ایجاد آن باشید؛ چرا که شما مستعد ابتلا به فیبروم رحمی می باشید.
- عدم توازن هورمونی: علت شایع به وجود آمدن فیبروم برهم خوردن توازن هورمون ها به ویژه هورمون استروژن است.
استروژن هورمون رشد است و موجب رشد سینه ها، اضافی وزن، رشد فیبروم رحمی، چگالی استخوان، قلب، مغز، پوست، مو، میل جنسی و حالات روحی می شود.
- کمبود پروژسترون: کمبود این هورمون باعث تشدید علائم و رشد فیبروم ها می شود.
- عدم مصرف کافی میوه و سبزیجات: مصرف روزی 2 واحد میوه به ویژه مرکبات احتمال ابتلا به این بیماری را کاهش می دهد.
- چاقی: سلول های چربی در بدن ما تولید هورمون می کنند و تولید استروژن به وسیله چربی منجر به رشد فیبروم می شود.
- استرس: استرس هورمون کورتیزول را افزایش داده و باعث می شود که از کبد و عضلات بزرگ بدن قند به گردش درآید و در نهایت این افزایش قند منجر به افزایش انسولینشده که باعث تشدید رشد فیبروم می شود.
انواع فیبروم رحم
فیبروم های رحمی انواع مختلفی دارند که بسته به موقعیت رشد و شکل و ابعاد به نام های گوناگون شناخته شده اند. فیبروم ها با توجه به محل رویش آنها دسته بندی میشوند.
دکتر ویدا یوسفیان، متخصص زنان، می گوید: اغلب میوم ها بی علامت هستند و نباید باعث نگرانی در خانم ها شوند. به مرور که سن خانم ها بالا برود و به سن یائسگی برسند این میوم ها کوچک شده و از بین می روند.
- داخل جداری (اینترامورال) که داخل ماهیچه رحم رشد می کنند و کمتر علامت دارند و باعث بزرگ شدن و کشیدگی رحم می شوند.
- ساب موکوزال(زیر مخاطی) که باعث خونریزی های غیرطبیعی و درد قاعدگی می شوند.
- ساب سروزال(زیر سروزیم) که خیلی سطحی هستند و بیرون رحم و چسبیده به آن رشد می کنند. (بیشتر بی علامتند) اگر فیبروم ساب سروز باریک و دراز باشد به آن فیبروز پدانکوله می گویند.
علائم فیبروم رحم
همانگونه که گفته شد میوم یا فیبروم ها در اکثر موارد علامت خاصی ندارند. علائم شما به تعداد تومورهایی که دارید و همچنین محل و اندازه آنها بستگی دارد.
به عنوان مثال، فیبروم های رحمی زیر مخاطی ممکن است باعث خونریزی شدید قاعدگی و مشکل در بارداری شوند.
اگر تومور شما بسیار کوچک است یا در حال یائسگی هستید، ممکن است علائمی نداشته باشید. فیبروم رحم ممکن است در طول یائسگی و بعد از آن کوچک شود.
این به این دلیل است که زنان یائسه با کاهش سطح استروژن و پروژسترون که هورمون های مؤثر در رشد فیبروم ها هستند، مواجه میشوند.
اما در صورت بروز علامت و با توجه به تعداد و اندازه آنها فرد ممکن است دچار این علائم شود:
- خونریزی شدید به همراه درد های شدید قاعدگی
- طولانی شدن زمان قاعدگی
- خونریزی بین قاعدگی
- احساس درد و فشار درناحیه لگن
- احساس درد در هنگام برقراری رابطه جنسی
- بزرگتر شدن شکم
- مشکل در ادرار کردن و تکرر ادرار
- كمر درد
- یبوست
چه افرادی در معرض خطر ابتلا به فیبروم هستند؟
عوامل مؤثر در ابتلا به فیبروم رحمی متعدد می باشند. چندین عامل خطر وجود دارد که می تواند احتمال ابتلا به فیبروم رحم را در افراد افزایش دهد.
اگرچه همه زنان در سنین باروری ممکن است به فیبروم مبتلا شوند، اما زنان سیاه پوست بیشتر از زنان سایر گروه های نژادی به فیبروم مبتلا می شوند.
علاوه بر این، زنان سیاه پوست در سنین پایین تر فیبروم رحمی دارند و همچنین فیبروم این افراد بیشتر، بزرگتر و همراه با علائم شدیدتر می باشد.
اما در مجموع عواملی که خطر ابتلا به فیبروم را بیشتر می کنند به شرح زیر هستند:
- اضافه وزن و چاقی
- باردار نشدن: افرادی که فرزندان بیشتری به دنیا می‌آورند کمتر در معرض فیبروم رحمی هستند.
- شروع زودرس قاعدگی: پریود‌شدن در سنین پایین
- یائسگی دیررس
- سابقه خانوادگی
- کمبود ویتامین D
- مصرف زیاد گوشت قرمز
- کمبود سبزیجات سبز، میوه و لبنیات
- مصرف الکل و آبجو
عوارض فیبروم رحم
گاهی اوقات، فیبروم رحم می تواند عوارضی ایجاد کند. فیبروم های بزرگ ممکن است با جلوگیری از کاشت تخمک بارور شده در رحم یا مسدود کردن لوله های فالوپ باعث ناباروری شوند؛ اگرچه این امر نادر است.
معمولاً فیبروم های رحمی خطرناک نیستد اماعوارض آن ها می توانند ناراحت کننده و در بعضی موارد خطرناک شوند.
مهمترین این عوارض کم خونی است که به علت خونریزی های شدید در دوران قاعدگی ایجاد می شود و در فرد احساس خستگی و ضعف را ایجاد می کند. در این صورت فرد باید بدنبال رفع کم خونی نیز باشد.
در صورتی که شما عوارض ناشی از فیبروم نظیر درد مداوم در ناحیه لگن، قاعدگی هایی با خونریزی شدید و درد بالا و طولانی مدت، خونریزی و لکه بینی بین دوره های قاعدگی و مشکل تخلیه ادرار را دارید؛ توصیه می کنیم برای معاینه و مشاوره به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید.
فیبروم در دختران جوان
یکی از عوارض احتمالی فیبروم در زنان جوان احتمال نازایی است. در اکثر موارد با درمان فیبروم احتمال نازایی وجود ندارد اما در 10 درصد دختران احتمال نازایی به دلیل وجود میوم هست.
در این حالت فیبروم ها در داخلی ترین لایه رحم رشد کرده و باعث نازایی می شوند. همچنین ممکن است فیبروم ها در دیواره پشتی رحم رشد کنند و با رشد خود فضای رحم را اشغال کرده و فضای لازم برای رشد و لانه گزینی جنین را از بین می برند.
در حالتی دیگر ممکن است فیبروم های بزرگ شده لوله های ورودی فالوپ را مسدود کرده و مانع از ورود تخمک به رحم گردند.
در بعضی موارد برداشتن فیبروم های بزرگ با روش جراحی (عمل میومکتومی) منجر به خونریزی و چسبندگی در محل میومکتومی می شود که ممکن است منجر به ناباروری زنان جوان گردد.
گاهی نیز رشد میوم ها مانع از رسیدن استروژن کافی و خونرسانی به لایه آندومتر رحم شده و در عملکرد آندومتر اختلال ایجاد کند که می تواند یکی از دلایل عدم باروری زنان جوان و خطر سقط جنین باشد.
فیبروم رحم در دختران مجرد
خطر ابتلا به فیبروم در دختران مجرد به خاطر نداشتن تجربه بارداری بیشتر است. چرا که بارداری باعث کاهش درصد ابتلا به فیبروم می شود.
در بین دختران بالای 30 سال، کسانی که در خانواده سابقه ابتلا به میوم را دارند؛ کسانی که اضافه وزن دارند و آن دسته از دخترانی که کمبود ویتامین دی یا فشار خون بالا دارند؛ بیشتر از سایر دختران در معرض ابتلا به فیبروم هستند.
تشخیص فیبروم رحم در دختران مجرد (باکره)
یکی از راه های رایج برای تشخیص فیبروم، هیستروسکوپی تشخیصی و سونوگرافی واژینال است. اما از این روش ها برای معاینه دختران باکره استفاده نمی شود زیرا به بکارت آنها آسیب می رساند.
پزشکان برای معاینه دختران مجرد از تصویربرداری ام آر ای از رحم، لگن و تخمدان استفاده می کنند.
لذا دختران در صورت مشاهده علائم فیبروم می توانند برای معاینه، تشخیص نوع و میزان و اندازه فیبروم، و درمان آن به دکتر متخصص زنان مراجعه کنند.
فیبروم رحم بدخیم و سرطانی
همانطور که گفته شد فیبروم ها توده های خوش خیمی هستند که با عث ایجاد سرطان رحم نمی شوند.
اما در موارد بسیار کمی ممکن است فیبروم در فاصله زمانی بسیار کمی به سرعت رشد کند و برای فرد مشکلاتی نظیر درد و خونریزی شدید را به همراه داشته باشد.
در این حالت فیبروم به حالت سرطانی در آمده و فرد باید هرچه سریع تر نسبت به درمان آن اقدام کند.
بهترین روش های درمان فیبروم رحم
معمولا فیبروم هایی که کوچک هستند نیاز به درمان ندارند و به مرور زمان و به خودی خود ناپدید می شوند.اما در صورتی که فیبروم ها بزرگ باشند و عوارضی از خود بروز دهند، فرد نیاز به درمان پیدا می کند.
با توجه به شدت عارضه و شرایط بیمار، روش های درمانی متفاوتی توسط پزشک متخصص زنان و زایمان، توصیه می شود که در ادامه به بررسی این روش ها می پردازیم.
روش های درمان فیبروم رحمی به چند روش انجام می شود:
- روش های غیر تهاجمی
- روش های نیمه تهاجمی یا کم تهاجمی
- روش های تهاجمی
روش درمان فیبروم رحم بدون عمل جراحی
جراحی سونوگرافی به کمک MRI (FUS)، یک گزینه درمانی غیرتهاجمی برای فیبروم های رحمی که نیازی به جراحی ندارد و به صورت سرپایی انجام می شود.
هنگامی که در داخل یک اسکنر MRI مجهز به مبدل اولتراسوند با انرژی بالا برای درمان هستید، انجام می شود. این تصاویر به پزشک شما محل دقیق فیبروم های رحمی را می دهد.
هنگامی که محل فیبروم مورد هدف قرار می گیرد، مبدل اولتراسوند امواج صوتی را به داخل فیبروم متمرکز می کند تا مناطق کوچکی از بافت فیبروم را گرم کرده و از بین ببرد.
آمبولیزاسیون
در این روش عروق خونی که باعث خون رسانی به فیبروم ها می شوند، مسدود می شوند و به این ترتیب خون به فیبروم ها نرسیده و نابود می شوند.این یک روشدرمان غیر تهاجمی است.
آمبولیزاسیون شریان رحمی ذرات کوچک (عوامل آمبولیک) به شریان های تأمین کننده رحم تزریق می شوند و جریان خون فیبروم ها را قطع می کنند و باعث کوچک شدن و مرگ آنها می شوند.
این تکنیک می تواند در کوچک شدن فیبروم ها و تسکین علائم ناشی از آن موثر باشد. اگر خون رسانی به تخمدان ها یا سایر اندام ها مختل شود، ممکن است عوارض ایجاد شود.
با این حال، تحقیقات نشان می دهد که عوارض مشابه درمان فیبروم جراحی است و خطر انتقال خون به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
بهترین راه درمان فیبروم رحم به روش کم تهاجمی
برخی از روش‌ها می توانند فیبروم های رحمی را بدون از بین بردن آنها از طریق جراحی از بین ببرند. روش هایی مانند:
لاپاراسکوپی:
این روش برای برداشتن فیبروم های مورد استفاده قرار می گیرد که بیرون از حفره رحمی رشد کرده اند و در دسترس هستند.
به این صورت که ابتدا بر ش هایی در نزدیکی ناف ایجاد کرده و برش ایجاد شده ابزار جراحی وارد بدن شده و لاپاراسکوپی انجام می شود.
یکی از معایب استفاده از این روش این است که نمی شود تمامی فیبروم ها را با این روش برداشت. همچنین احتمال چسبندگی بعد از عمل لاپاراسکوپی هست.
اکثر زنانی که این روش را انجام می دهند، بعد از 5 تا 7 روز پس از بهبودی، به فعالیت های عادی خود باز می گردند.
میومکتومی:
روش دیگر جراحی درمانی فیبروم ها میومکتومی است. این روشی برای زنان و دخترانی که قصد بارداری دارند، مناسب است زیرا اصل این روش بر برداشتن میوم ها با حفظ رحم است.
در روش دیگر از ترانس سرویکال یا از طریق دهانه رحم برای فرسایش با فرکانس رادیویی (سوناتا) همچنین از راهنمایی اولتراسوند برای تعیین محل فیبروم ها استفاده می کنند.
انواع میومکتومی
سه نوع میومکتومی وجود دارد.
- میومکتومی شکمی: در این روش پزشک سطح شکم را برش داده و فیبروم های رحم را خارج می کند که به آن لاپاراتومی نیز می گویند.
- میومکتومی لاپاراسکوپی: در این روش پزشک با ایجاد برش کوچکی در نزدیکی ناف و بوسیله لاپاراسکوپی فیبروم های رشد شده در بیرون از حفره رحم را بر می دارد.
- میومکتومی هیستروسکوپی: در این روش نیز پزشک میوم های زیر مخاطی رحم را بر می دارد.
روش جراحی فیبروم رحم
اگر فیبروم های متعدد، فیبروم های بسیار بزرگ یا فیبروم های بسیار عمیق دارید، پزشک ممکن است از یک روش جراحی باز شکم برای برداشتن فیبروم ها استفاده کند.
گزینه های روش های جراحی سنتی عبارتند از:
میومکتومی شکمی
بسیاری از زنانی که گفته می شود هیسترکتومی تنها گزینه آنهاست، می توانند به جای آن میومکتومی شکمی انجام دهند. با این حال، جای زخم پس از جراحی می تواند بر باروری آینده تأثیر بگذارد.
هیسترکتومی
اگر میوم ها بسیار بزرگ شده باشند و عوارض شدیدی نظیر خونریزی را برای فرد مبتلا ایجاد کنند، آخرین روش درمان هیستروکتومی است.
در این روش رحم بیمار به همراه فیبروم ها کاملا از بدن فرد بیمار خارج می شود. این روش تنها برای بانوانی که دیگر قصد بارداری ندارند استفاده می شود. این تنها راه حل دائمی ثابت شده برای درمان فیبروم بزرگ است.
درهر صورت اگر نشانه هایی از وجود فیبروم در خود می بینید توصیه ما به شما معاینه توسط پزشک مطمئن و حاذق است.
اگر تصمیم بگیرید که تخمدان های خود را نیز خارج کنید، جراحی باعث یائسگی نیز می شود.
بهترین دارو و قرص برای درمان فیبروم رحم
داروهای فیبروم رحمی هورمون هایی را هدف قرار می دهند که چرخه قاعدگی شما را تنظیم می کنند و علائمی مانند خونریزی شدید قاعدگی و فشار لگن را درمان می کنند.
آنها فیبروم ها را از بین نمی برند، اما ممکن است آنها را کوچک کنند. داروها عبارتند از:
آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپیGnRH:
داروهایی به نام لوپرولید(لوپرون) که با مسدود کردن تولید استروژن و پروژسترون، فیبروم ها را درمان می‌کنند و شما را در یک حالت یائسگی موقت قرار می‌دهند.
در نتیجه، قاعدگی متوقف می شود، فیبروم ها کوچک می شوند و کم خونی اغلب بهبود می یابد.
بسیاری از زنان هنگام استفاده از آگونیست های GnRH دچار گرگرفتگی قابل توجهی می شوند.
آگونیست‌های GnRH معمولاً بیش از سه تا شش ماه استفاده نمی شوند؛ زیرا علائم با قطع دارو برمی گردند و استفاده طولانی مدت می تواند باعث پوکی استخوان شود.
پزشک ممکن است آگونیست GnRH را برای کوچک کردن اندازه فیبروم های شما قبل از جراحی برنامه ریزی شده یا کمک به شروع یائسگی تجویز کند.
دستگاه داخل رحمی آزاد کننده پروژسترون IUD:
یک IUD آزاد کننده پروژسترون می تواند خونریزی شدید ناشی از فیبروم را تسکین دهد. IUD آزاد کننده پروژسترون فقط علائم را تسکین می دهد و فیبروم ها را کوچک نمی کند یا آنها را از بین نمی برد. همچنین از بارداری جلوگیری می کند.
ترانگزامیک اسید:
این داروی غیر هورمونی برای کاهش دوره های قاعدگی سنگین و فقط در روزهای خونریزی شدید مصرف می شود.
سایر داروهای درمان لیومیوم:
پزشک ممکن است داروهای دیگری را توصیه کند. به عنوان مثال، داروهای ضد بارداری خوراکی می توانند به کنترل خونریزی قاعدگی کمک کنند، اما اندازه فیبروم را کاهش نمی دهند.
داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) که داروهای هورمونی نیستند، ممکن است در تسکین درد مربوط به فیبروم موثر باشند، اما خونریزی ناشی از فیبروم را کاهش نمی‌دهند.
همچنین در صورت خونریزی شدید قاعدگی و کم خونی، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که ویتامین ها و آهن مصرف کنید.
درموارد خفیف این بیماری از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی برای فرد بیمار استفاده می شود.
درمان فیبروم رحمی کوچک
داروهایی که تنظیم کننده هورمون های زنانه هستند، داروهای ضد بارداری و همچنین داروهایی که باعث ایجاد یائسگی کاذب می شوند در کاهش اندازه فیبروم هایبزرگ شده مؤثر هستند.
همچنین به بیمار توصیه می شود نصبت به تغییر سبک زندگی و اصلاح الگوی تغذیه و انجام ورزش که همگی مناسب برای درمان فیبروم رحمی به خصوص در دختران است، اقدام کند.
لیومیوم یا فیبروم در رحم
فیبروم شایع ترین تومورهای لگن در رشته زنان است. حدود سی درصد زنان بالای ۳۵ سال، خصوصاً در ایران میوم دارند.
فیبروم در اصل یک غده خوش خیم است و به گفته ی دکتر ویدا یوسفیان، جراح و متخصص زنان، میوم شایع ترین علت جراحی در رشته زنان است.
بیشترین شیوع میوم های علامت دار در سنین حوالی یائسگی (۵-۳سال) نزدیک به یائسگی مشهود است. اگر میوم در حوالی یائسگی رشد فزاینده داشته باشد حتماً باید تحت عمل جراحی قرار گیرد.
افراد چاق بیشتر از افراد لاغر در معرض خطر ایجاد فیبروم هستند. ولی در زنان سیگاری شیوع میوم کمتر است. همچنین قرص های جلوگیری از بارداری، طبق آخرین تحقیقات، اثری بر رشد فیبروم ندارد.
اما آمپول های جلوگیری از بارداری Depo-provera به علت سرکوب ترشح FSH و LH باعث کوچک شدن فیبروم می شوند.
فیبروم رحم چه زمانی نیاز به عمل جراحی دارد؟
اندیکاسیون جراحی فیبروم در موارد زیر، انجام عمل جراحی را لازم دانسته است.
- وقتی فیبروم به قدری بزرگ شود که باعث فشار روی حالب و مجاری ادراری شود؛ به گونه ای که بیمار قادر به ادرار کردن نباشد و این ادرار اضافه در کلیه تجمع پیدا کند و موجب هیدرونفروز شود.
- خونریزی های غیر طبیعی در حدی که منجر به افت HB بیمار شود و در اثر کم خونی شدید بیمار به پزشک مراجعه کند.
- احساس سنگینی و درد شدید در لگن خصوصاً در هنگام مقاربت به گونه ای که بیمار قادر به نزدیکی و یا فعالیت های روزمره نباشد.
- احساس فشار شدید به لگن و واژن جوری که بیمار در رنج و عذاب باشد.
- در مواردی هم دیده می شود که میوم ها آریتروپویتین ترشح می کنند که موجب پلی سیتمی می شود و اگر فرد خونریزی شدید داشته باشد؛ و همزمان میومی داشته باشد که آریتروپویتین ترشح کند، پلی سیتمی باعث می شود که آنمی فقر آهن بیمار مخفی شود و یا بالعکس.
دکتر ویدا یوسفیان، متخصص زنان می گوید: بیشتر میوم ها بی علامتند و درمانی نیاز ندارد اما در میوم های بی علامت هم بایستی معاینه و سونوگرافی منظم هر ۶ ماه انجام شود و رشد میوم ها تحت پیگیری قرار گیرد.
انواع قابل لمس میوم از روی شکم که رشد افزایش یابنده دارند درست مثل رشد رحم در دوران بارداری است.
در اصطلاح رشته زنان، اگر اندازه میوم بی علامت، کوچکتر از ۱۲ هفته ی بارداری باشد احتیاج به درمان ندارد.
فرق فیبروم رحم و پولیپ چیست؟
فیبروم ها از ماهیچه صاف ساخته شده اند، در حالی که پولیپ ها از بافت نازکی که رحم را می پوشاند (بافت آندومتر) ساخته شده اند.
زمانی که خانم ها به 40 و 50 سالگی می رسند، پولیپ ها شایع تر می شوند؛ در حالی که فیبروم ها در زنان در هر سنی دیده می شوند.
بسیاری از زنان دارای توده های بی ضرری هستند که در داخل دیواره رحم ایجاد می شوند. در بیشتر مواقع، این توده ها هیچ علامت قابل توجهی ایجاد نمی کنند. در واقع، بیشتر زنان از وجود و رشد آن ها کاملاً بی اطلاع هستند.
فیبروم رحم و پولیپ
هم فیبروم رحم و هم پولیپ رحم تومورهای غیر سرطانی هستند. با این حال، آن ها از انواع مختلفی از بافت ساخته شده اند.
با این حال، در برخی موارد، پولیپ رحم و فیبروم های رحمی به تدریج بزرگ می شوند؛ یا بسیاری از آن ها به یکباره رشد می کنند و وقتی این اتفاق می افتد، مسائلی مانند پریودهای غیرطبیعی و سنگین رخ می دهد.
ارزیابی رشد غیر طبیعی رحم
فیبروم ها و پولیپ ها که به طور معمول در دیواره های رحم یافت می شوند و به ندرت باعث ایجاد مشکلات جدی برای سلامتی می شوند.
بسته به اندازه و تعداد آن ها، می توانند باعث جریان خون غیرطبیعی سنگین، گرفتگی شدید، فشار لگن و مشکلات مثانه شوند.
فیبروم ها و پولیپ ها نیز بسته به محل، اندازه و سرعت رشدشان می توانند در حاملگی و بارداری تداخل ایجاد کنند.
درمان فیبروم و پولیپ
زمانی که رشد فیبروم و پولیپ زیاد شود، باعث ایجاد علائمی می شوند. در این صورت این توده های به وجود آمده را می توان با جراحی، با روشی به نام میومکتومی برداشت.
این روش در حالی انجام می شود که رحم و تخمدان ها حفظ می شوند تا امکان لقاح را فراهم کنند. میومکتومی را می توان به روش های مختلفی انجام داد که بستگی به محل، اندازه و تعداد توده ها دارد.
اگر با پریودهای سنگین یا علائم دیگر سر و کار دارید، عاقلانه است که برای ارزیابی وضعیت رحم خود، به یک پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.
روش تشخیص فیبروم رحمی
به وسیله سونوگرافی واژینال(TVS) نمای طوفان برف که شبیه به مول یا بچه خوره در حاملگی است دیده می شود.
درمان فیبروم رحم
در مواردی که علامت فیبروم بارز و مشخص است، انتخاب روش درمان بستگی به بیمار در رابطه با حفظ توانایی بارداری دارد.
مثلاً خانمی ۴۵ ساله با علائم درد و فشار و خونریزی شدید که ۲ فرزند دارد و خواهان بارداری مجدد نیست باید تحت جراحی درآوردن رحم (هیسترکتومی) قرار گیرد.
اما روش درمان در یک خانم ۳۴ ساله که هنوز ازدواج نکرده و خواهان ازدواج و باروری در آینده است؛ بایستی از درمان دارویی بهره ببرد.
در صورت عدم پاسخ به درمان داروئی تحت جراحی (میومکتومی) قرار گیرد؛ یعنی فقط میوم ها خارج شوند.
البته شایان ذکر است که گاهی ممکن است حین جراحی به ناچار رحم خارج شود (هیسترکتومی)؛ زیرا جراح زنان قادر به کنترل خونریزی نمی باشد و بایستی بین خروج رحم و جان بیمار یکی را انتخاب کند.
اگر به هر علتی تصمیم به خروج رحم گرفته شود، حتماً تخمدان ها در هر سنی حفظ شده و برداشته نمی شوند.
عوارض داروهای درمان فیبروم رحم
هر دارویی علاوه بر اثر درمانی، عوارضی در بدن بیمار ایجاد می کند. این واکنش ها به سیستم ایمنی بیمار بستگی دارد. چند مورد از این عوارض عبارتند از:
- گرگرفتگی
- سوزش ادرار
- آتروفی واژن و احساس خشکی و سوزش واژن
- پوکی استخوان
- اثرات سوء روی چربی خون
فیبروم رحم در دختر
فیبروم توده غیرسرطانی و خوش خیم است که در لایه های عضلانی رحم رشد می کند. فیبروم ها غالباً در سنین باروری در رحم ظاهر می شوند.
فیبروم رحمی فقط در زنانی که رابطه جنسی و بارداری را تجربه کردند اتفاق نمی افتد؛ بلکه فیبروم در دختران جوان قبل از ازدواج نیز رخ می دهد.
فیبروم های رحمی که میوم نیز نامیده می شوند با افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم ارتباط ندارند و تقریباً هرگز به سرطان تبدیل نمی شوند.
ترشح هورمونهای زنانه استروژن و پروژسترون از تخمدان ها در طول چرخه قاعدگی، یکی از مهم ترین علل به وجود آمدن فیبروم در دختران جوان قبل از ازدواج است.
ژنتیک و وراثت یکی دیگر از علل به وجود آمدن فیبروم در دختران جوان قبل از ازدواج است.
فیبروم رحم در یائسگی
معمولاً رشد اکثر فیبروم ها در دوران یائسگی متوقف شده و اندازه آن ها کوچک تر می شود، در نتیجه یک چکاب ساده کافی است تا فیبروم بررسی شود.
اما اگر بانویی در دوران یائسگی دچار فیبروم رحمی شود که با دارو و روش های غیر تهاجمی قابل درمان نباشد، روش های جراحی بهترین انتخاب می تواند باشد.
فیبروم رحم در بارداری
حاملگی در یک رحم حاوی فیبروم امر شایعی است. در دوران حاملگی جراحی فیبروم ممنوع است و باید مسکن استفاده شود.
به ندرت فیبروم باعث انقباضات زودرس و یا سقط در حاملگی می شود. در حین حاملگی بیست درصد میوم ها بزرگ می شوند، بیست درصد کوچک می شوند و شصت درصد تغییری نمی کنند.
فیبروم رحم و نازایی
نازایی به شرایطی گفته می شود که یک زوج بعد از روابط جنسی منظم، بدون استفاده از روش های جلوگیری، قادر به باروری نباشند. علل مختلفی می‌توانند پشت این مشکل باشند، که فیبروم رحم نیز یکی از آنها است.
درصد کمی از زنان براثر فیبروم یا میوم، با نازایی مواجه می شوند؛ که البته اندازه و محل قرارگیری فیبروم ها تعیین کننده تأثیر فیبروم بر بارداری است.
داشتن فیبروم به معنای عدم باروری نیست. بسیاری از مادران با وجود فیبروم، بارداری طبیعی را تجربه می کنند. به طور کلی فیبروم ها به شکل های زیر بر نازایی تأثیر می گذارند:
- فیبروم ها می توانند شکل دهانه رحم را تغییر دهند. این اتفاق باعث می شود تعداد ورودی اسپرم ها به رحم کاهش یابد.
- تغییر در شکل رحم می تواند در حرکت اسپرم یا جنین اختلال ایجاد کند.
- لوله های فالوپ یا همان لوله هایی که تخمک ها از طریق آن ها وارد رحم می شوند، می توانند توسط فیبروم مسدود شوند.
- فیبروم ها می توانند بر اندازه پوشش حفره رحم تأثیر بگذارند.
فیبروم رحم و سقط جنین
تقریبا ۱۵ تا ۲۰٪ سقط جنین ها به صورت اتفاقی صورت می گیرند. این اتفاق معمولاً قبل از هفته ۱۳ بارداری رخ می دهد.
فیبروم ها می توانند جریان خون ورودی به رحم را تحت تأثیر قرار دهند که ممکن است بر توانایی جنین برای چسبیدن (لانه گزینی) به دیواره رحم یا رشد اختلال ایجاد کند؛ که در نتیجه ممکن است به سقط جنین منجر شود.
فیبروم رحم و زایمان زودرس
زایمان زودرس زایمانی است که بیش از ۳ هفته قبل از تاریخ تخمینی تولد نوزاد اتفاق بیفتد. احتمال زایمان زودرس در زنان باردار مبتلا به فیبروم به طور قابل توجهی بیشتر از زنان بدون فیبروم است.
هر چه تعداد و اندازه فیبروم ها بیشتر شود، این احتمال نیز افزایش می یابد.
خطر ایجاد فیبروم های جدید
برای همه روش‌ها به جز هیسترکتومی، که در آن رحم به طور کامل خارج می شود؛ فیبروم های کوچکی که ممکن حین جراحی قابل مشاهده و تشخیص نباشند، می توانند رشد کرده و علائمی را ایجاد کنند که درمان مجدد را ضروری کند.
همچنین، برخی از روش‌ها، مانند میومکتومی لاپاروسکوپی یا رباتیک، فرسایش با فرکانس رادیویی، یا جراحی سونوگرافی متمرکز با هدایت MRI (FUS)، ممکن است فقط برخی از فیبروم های موجود را درمان کنند.
بهترین دکتر فیبروم رحم در تهران
قبل از این که به درمان فیبروم رحم فکر کنیم، اولین چیزی که به ذهن می رسد تشخیص درست آن است. به محض آگاهی از برخی از نشانه های فیبروم، اولین کار مرجعه به پزشک است.
پیدا کردن یک پزشک متخصص زنان و زایمان که در وحله اول بیماری را درست تشخیص دهد شرط مهمی است.
پس از تشخیص درست توسط پزشک با تجربه، طبیعتاً راه های درمان با مشاوره درست و دقیق دکتر زنان آغاز می شود.
یک دکتر خوب در تمام مراحل تشخیص اولیه تا درمان نهایی، در کنار بیمار است و به تمام سؤالات او با صبر و حوصله پاسخ می دهد.
از این رو ما به شما دکتر ویدا یوسفیان، جراح و متخصص زنان و زایمان در تهران را معرفی می کنیم.
پیشگیری از فیبروم های رحمی
یکی از مهمترین روشهای پیشگیری از ابتلا به فیبروم در دختران مجرد قبل از ازدواج ورزش کردن است. همانطور که می دانید بین ۷۰ تا ۸۰ درصد بانوان در طول زندگی خود به فیبروم های رحمی دچار می شوند.
احتمال بروز فیبروم در بانوانی که در طول هفته ورزش مناسب انجام می دهند، بسیار کمتر از بانوانی است که تحرک فیزیکی کمی دارند.
فیبروم های رحمی در افرادی که دچار اضافه وزن هستند بیشتر دیده شده .در نتیجه کاهش وزن می تواند از ابتلا به فیبروم های رحمی تا حدودی جلوگیری کند.
افرادی که رژیم غذایی ناسالم دارند، بیشتر از افرادی که در رژیم غذایی خود از سبزیجات و میوه ها استفاده می کنند، دچار فیبروم رحمی می شوند.
در نتیجه ورزش کردن، رژیم غذایی سالم و کنترل وزن می تواند نقش پیشگیری کننده و بسیار مهمی در ابتلا به فیبروم در دختران مجرد قبل از ازدواج داشته باشد.
شاد و تندرست باشید…
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟نظری بدهید!