جراحی‌های کم‌تهاجمی در حوزه زنان و زایمان (Minimal Invasive Surgery in Gynecology)

در دهه‌های اخیر، تحولات چشم‌گیری در علم پزشکی، به‌ویژه در رشته زنان و زایمان رخ داده است. یکی از برجسته‌ترین این تحولات، ظهور و گسترش جراحی‌های کم‌تهاجمی (Minimal Invasive Surgery – MIS) است. این رویکرد با هدف کاهش آسیب‌های جسمی، کم‌کردن برش‌ها، کوتاه‌سازی زمان بستری و کمک به بهبودی سریع بیماران شکل گرفت. در واقع، هدف نهایی MIS دستیابی به همان نتایج درمانی جراحی باز، اما با تهاجم کمتر و ظرافت بیشتر است.

دکتر ویدا یوسفیان – متخصص زنان، زایمان، نازایی و جراحی زیبایی زنان – از پیشگامان استفاده از فناوری‌های نوین در جراحی‌های کم‌تهاجمی در ایران است. ترکیب مهارت فنی، دانش عمیق آناتومی لگن و استفاده از ابزارهای دقیق، باعث شده ایشان بتوانند بیماری‌های پیچیده زنان را با بهترین نتایج درمانی و زیبایی‌ شناختی درمان نمایند.


تعریف جراحی کم‌تهاجمی در زنان و زایمان

جراحی کم‌تهاجمی به روش‌هایی گفته می‌شود که در آنها به‌جای ایجاد برش وسیع (Laparotomy)، از چند پورت کوچک و ابزارهای ظریف استفاده می‌شود. این روش‌ها معمولاً با کمک دوربین‌های بزرگنمایی‌شده و سیستم‌های ویدئویی پیشرفته انجام می‌گردند. این رویکرد یک تغییر پارادایم از جراحی‌های باز به سمت جراحی‌های هدایت‌شده توسط تصویر (Image-guided Surgery) است.

انواع تکنیک‌های رایج در زنان:

۱. لاپاروسکوپی (Laparoscopy)

لاپاروسکوپی، که به آن جراحی کلیدپوش (Keyhole Surgery) نیز گفته می‌شود، امکان مشاهده ساختارهای داخلی شکم و لگن را از طریق برش‌های کوچک فراهم می‌کند.

فرآیند اجرایی لاپاروسکوپی:
الف. ایجاد پنوموپریتونئوم: جراح با استفاده از سوزن ورس (Veress Needle) یا روش باز (Hasson Technique)، حفره شکمی را با گاز دی‌اکسید کربن (CO₂) پُر می‌کند تا فضایی برای کار جراح ایجاد شود. فشار استاندارد معمولاً بین ۱۰ تا ۱۵ میلی‌متر جیوه است. ب. ورود دوربین: اولین پورت (پورت اصلی) معمولاً در ناحیه ناف قرار داده می‌شود و تلسکوپ (دوربین) وارد می‌شود. تصویر با کیفیت بالا (HD یا 4K) بر روی مانیتور نمایش داده می‌شود. ج. ورود ابزارها: از طریق دو یا سه پورت کمکی دیگر (معمولاً ۵ یا ۱۲ میلی‌متری)، ابزارهای جراحی مانند فورسپس، قیچی‌های الکتروسرجری، و کلیپرها وارد می‌شوند.

۲. هیستروسکوپی (Hysteroscopy)

هیستروسکوپی یک روش تشخیصی و درمانی برای حفره رحم است که نیازی به برش شکمی ندارد.

تجهیزات و روش:
ابزار اصلی هیستروسکوپ شامل تلسکوپ نوری، منبع نور، و کانال‌های کاری برای تزریق مایع شستشو (معمولاً سرم نرمال یا محلول‌های مایع‌ساز مانند مانیتول) و وارد کردن ابزارهای جراحی است.

طبقه بندی بر اساس نیاز به بیهوشی و بستری:

  • هیستروسکوپی تشخیصی (Diagnostic Hysteroscopy): به صورت سرپایی و معمولاً با بی‌حسی موضعی یا آرام‌بخشی سبک انجام می‌شود. هدف اصلی یافتن علل نازایی، خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB) یا پایش نارسایی‌های رحمی است.
  • هیستروسکوپی درمانی (Operative Hysteroscopy): برای برداشتن پولیپ‌ها، فیبروم‌های زیرمخاطی (Submucosal Fibroids)، برداشتن سپتوم‌های رحمی (Uterine Septum) یا برداشتن بقایای حاملگی (POC) با استفاده از ریشه‌کن‌کننده‌های برقی یا مکانیکی انجام می‌شود.

تاریخچه و تحول جراحی‌های کم‌تهاجمی

ریشه‌های جراحی کم‌تهاجمی در زنان به دهه ۱۹۴۰ بازمی‌گردد که از لاپاروسکوپی تشخیصی برای مشاهده تخمدان‌ها استفاده شد.

  • دهه ۱۹۷۰: استفاده گسترده از لاپاروسکوپی صرفاً برای تشخیص بیماری‌هایی نظیر حاملگی خارج رحمی و کیست‌های تخمدان.
  • دهه ۱۹۸۰: معرفی ابزارهای پیشرفته الکتروسرجیکال و استفاده از دی‌اکسید کربن با فشار بالا. این دهه شاهد اولین جراحی‌های درمانی موفق با لاپاروسکوپی، مانند برداشتن کیست‌های تخمدان بود.
  • ۱۹۸۹: انجام موفقیت‌آمیز هیسترکتومی لاپاروسکوپیک (Laparoscopic Hysterectomy)، که انقلابی در درمان‌های رحمی ایجاد کرد.
  • دهه ۲۰۰۰: استاندارد شدن لاپاروسکوپی به عنوان روش انتخابی برای اکثر جراحی‌های خوش‌خیم زنان (به استثنای موارد بسیار بزرگ). ظهور جراحی‌های اندومتریوز پیچیده.
  • دهه ۲۰۱۰ به بعد: معرفی سیستم‌های جراحی روباتیک (مانند داوینچی) و استفاده از تصویربرداری سه‌بعدی با وضوح بالا (4K/3D). این پیشرفت‌ها امکان جراحی‌های دقیق‌تر و طولانی‌تر را فراهم کردند.

در ایران نیز با تلاش متخصصانی چون دکتر ویدا یوسفیان، جراحی‌های کم‌تهاجمی به شکل گسترده انجام می‌شوند و جایگزین جراحی باز در بسیاری از بیماری‌های زنان شده‌اند.


تفاوت بین جراحی باز و کم‌تهاجمی

ویژگیجراحی باز (Laparotomy)جراحی کم‌تهاجمی (Laparoscopy/Hysteroscopy)اندازه برشحدود ۱۰ سانتی‌متر یا بیشتر (برش میدلاین یا عرضی)۳ تا ۵ پورت کوچک زیر ۱ سانتی‌متر (فقط برای لاپاروسکوپی)زمان بستری۴ تا ۷ روزترخیص در همان روز یا روز بعد (برای هیستروسکوپی معمولاً چند ساعت)دوران نقاهت۲ تا ۴ هفته (نیاز به مرخصی طولانی)۲ تا ۵ روز (بازگشت سریع به فعالیت‌های سبک)درد بعد از عملزیاد، به دلیل آسیب عضلانی و جداسازی بافت‌هابسیار کمتر؛ بیشتر درد مربوط به گاز دی‌اکسید کربن (درد شانه) است.احتمال عفونت/فتقبالا، به دلیل باز شدن کامل لایه‌های شکمیبسیار پایین؛ خطر تشکیل فتق‌های کوچک در پورت‌ها وجود دارد اما نادر است.اسکار باقی‌ماندهبزرگ و قابل مشاهده، با ریسک اسکار هیپرتروفیککوچک و پنهان در خطوط طبیعی بدن (ناف یا خط بیکینی)دقت دید جراحمستقیم با چشم (میدان دید محدود)تا ۲۰ برابر بزرگنمایی اپتیکی، دید سه‌بعدی (در سیستم‌های جدید)زمان عملمعمولاً کوتاه‌تر برای موارد سادهگاهی طولانی‌تر به دلیل نیاز به آماده‌سازی و مهارت خاص


کاربردهای جراحی کم‌تهاجمی در درمان بیماری‌های زنان

گستره کاربرد MIS در زنان بسیار وسیع است و تقریباً تمام جراحی‌های غیرمرتبط با سرطان‌های پیشرفته یا توده‌های بسیار بزرگ را در بر می‌گیرد.

۱. برداشتن کیست تخمدان (Ovarian Cystectomy)

در این روش، تنها توده کیست برداشته می‌شود و بافت سالم تخمدان (جهت حفظ ذخیره تخمدانی و عملکرد غدد جنسی) دست‌نخورده باقی می‌ماند. این امر به ویژه در زنان جوان اهمیت حیاتی دارد.

۲. درمان اندومتریوز (Endometriosis)

اندومتریوز یکی از پیچیده‌ترین بیماری‌هاست که اغلب با درد مزمن لگنی و چسبندگی همراه است.

  • مزیت MIS: جراح می‌تواند با دید بزرگنمایی‌شده، ضایعات اندومتریوز (آندومتریوم‌های مهاجر) را که ممکن است در عمق لگن و اطراف اعصاب باشند، به دقت شناسایی و با حفظ اعصاب لگنی، آن‌ها را خارج یا منجمد (Ablate) کند.

۳. برداشتن فیبروم‌های رحمی (Uterine Fibroids – Myomectomy)

فیبروم‌ها از شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم رحم هستند.

  • میومکتومی لاپاروسکوپیک: برای فیبروم‌هایی که عمدتاً خارج از دیواره رحم یا در دیواره عضلانی (Intramural) قرار دارند. مزیت اصلی، حفظ رحم و کاهش خونریزی نسبت به جراحی باز است.
  • هیستروسکوپی درمانی: روش انتخابی برای فیبروم‌های زیرمخاطی (نوع ۰، ۱ و ۲) که مستقیماً به داخل حفره رحم برجسته شده‌اند. با استفاده از ریشه‌کن‌کننده (Resectoscope)، فیبروم به صورت لایه‌لایه برداشته می‌شود.

۴. درمان چسبندگی لگنی (Pelvic Adhesions)

چسبندگی‌های ناشی از عفونت‌های قبلی (مانند PID) یا جراحی‌های باز قبلی، می‌توانند باعث درد و ناباروری شوند. جراح با استفاده از قیچی‌های بسیار ظریف و انرژی‌های حرارتی کنترل‌شده (مانند آرگون پلاسما)، می‌تواند چسبندگی‌ها را با دقت بیشتری آزاد کرده و آسیب حرارتی به بافت‌های سالم اطراف را به حداقل برساند.

۵. درمان حاملگی خارج رحمی (Ectopic Pregnancy)

در صورت پایداری و عدم پارگی لوله فالوپ، لاپاروسکوپی امکان برداشتن جنین یا کل لوله درگیر (سالمپینژکتومی) را فراهم می‌کند، بدون اینکه بیمار نیاز به تحمل سختی‌های یک لاپاراتومی کامل داشته باشد.

۶. هیسترکتومی کم‌تهاجمی (حذف رحم)

شامل هیسترکتومی لاپاروسکوپیک (TLH) یا هیسترکتومی با کمک روبات (RALH). این روش‌ها برای رحم‌های بزرگ شده به دلیل فیبروم یا خونریزی شدید، برتری چشمگیری نسبت به جراحی باز دارند، به خصوص از نظر زیبایی و بهبودی سریع.


مزایای جراحی‌های کم‌تهاجمی

مزایای MIS صرفاً محدود به زیبایی نیست، بلکه تأثیر عمیقی بر فیزیولوژی بیمار پس از عمل دارد:

  • دوران نقاهت کوتاه‌تر: بیماران معمولاً ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت می‌توانند مرخص شوند و ظرف یک هفته به فعالیت‌های سبک بازمی‌گردند.
  • درد کمتر: کاهش تحریک عضلات و اعصاب شکمی و عدم نیاز به برش‌های عمیق.
  • خطر عفونت پایین‌تر: اندازه کوچک برش‌ها و کاهش زمان در معرض قرارگیری احشاء داخلی.
  • دقت بالاتر و دید عالی: بزرگنمایی تا ۲۰ برابر امکان مشاهده ساختارهای کوچک عروقی و عصبی را فراهم می‌کند که در جراحی باز دشوار است.
  • صرفه‌جویی اقتصادی: کاهش میانگین زمان بستری و نیاز کمتر به داروهای مسکن قوی‌تر.
  • حفظ عملکرد ارگان‌ها: امکان حفظ تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و بهبود عملکرد مثانه پس از جراحی.

کاربرد جراحی‌های کم‌تهاجمی در دوران بارداری و پس از زایمان

جراحی زنان پس از زایمان یا در دوران بارداری، نیازمند احتیاط فوق‌العاده است.

لاپاروسکوپی در دوران بارداری

لاپاروسکوپی به دلیل کم‌تهاجمی بودن، یک گزینه ایمن در شرایط اورژانسی بارداری است.

  • موارد شایع: پیچ‌خوردگی کیست تخمدان (Ovarian Torsion) یا آپاندیسیت حاد در بارداری.
  • نکات ایمنی: جراح باید با فشار گاز CO₂ پایین‌تر (معمولاً ۶ تا ۸ میلی‌متر جیوه) کار کند تا فشار بیش از حدی به رحم و جنین وارد نشود.

ترمیم بافت واژن و عضلات کف لگن پس از زایمان

افتادگی‌های لگنی (Prolapse)، بی‌اختیاری استرسی ادرار (SUI) و افتادگی مثانه یا رحم پس از زایمان‌های متعدد، از مشکلات شایع هستند که امروزه با روش‌های کم‌تهاجمی درمان می‌شوند.

تکنیک‌های پیشرفته در جراحی زیبایی زنان (مانند آنچه دکتر یوسفیان انجام می‌دهند):

  • ساکروکولپوپکسی (Sacrocolpopexy) لاپاروسکوپیک: برای درمان افتادگی رحم یا واژن (واژینال پرولاپس). در این روش، با استفاده از مش‌های مصنوعی (مانند مش پرولاپس)، واژن به استخوان خاجی (ساکروم) متصل می‌شود تا حمایت ساختاری دائمی ایجاد شود.
  • فیشاپسی (Feshiaplasty): اصلاح مشکلات مربوط به دیواره قدامی واژن و مثانه.
  • لیزر واژن و جوانسازی: استفاده از لیزر برای تقویت کلاژن‌سازی و ترمیم تروماهای زایمان و درمان‌های مرتبط با آتروفی واژن.

مراقبت‌های قبل از جراحی کم‌تهاجمی

آماده‌سازی دقیق بیمار برای موفقیت جراحی‌های کم‌تهاجمی بسیار حیاتی است، زیرا ممکن است جراح نیاز داشته باشد در حین عمل به جراحی باز سوییچ کند.

۱. ارزیابی کامل پزشکی: شامل تست‌های خون روتین، CBC، انعقاد خون (PT/PTT/INR)، عملکرد کلیوی و کبدی. تست بارداری برای تمامی بانوان در سن باروری الزامی است.
۲. تصویربرداری دقیق: سونوگرافی ترانس‌واژینال و در موارد پیچیده مانند میوم‌های بزرگ یا اندومتریوز، MRI لگن برای نقشه‌برداری دقیق آناتومی و برنامه‌ریزی مسیر پورت‌ها. ۳. قطع داروهای خاص: قطع داروهای رقیق‌کننده خون (مانند آسپرین، وارفارین، و داروهای گیاهی مؤثر بر انعقاد) یک تا دو هفته قبل از عمل، طبق دستور پزشک. ۴. آماده‌سازی روده (Bowel Prep): در جراحی‌هایی که در نزدیکی روده (مانند هیسترکتومی یا میومکتومی بزرگ) انجام می‌شود، ممکن است نیاز به استفاده از ملین‌ها یا شستشوی روده برای کاهش خطر آلودگی در حین عمل باشد. ۵. ناشتا بودن: رعایت ناشتایی ۸ تا ۱۲ ساعته برای نوشیدنی‌ها و غذاها پیش از عمل تحت بیهوشی عمومی.


مراقبت‌های بعد از جراحی کم‌تهاجمی

اگرچه دوره نقاهت MIS کوتاه‌تر است، اما رعایت دقیق دستورالعمل‌های پس از عمل برای جلوگیری از عوارض ضروری است.

۱. مدیریت درد: درد پس از لاپاروسکوپی معمولاً خفیف تا متوسط است و عمدتاً با داروهای خوراکی (مانند استامینوفن و NSAIDs) کنترل می‌شود. احساس درد در ناحیه شانه (ناشی از تحریک دیافراگم توسط گاز CO₂) شایع است و معمولاً ظرف ۲۴ تا ۴۸ ساعت برطرف می‌شود.
۲. تحرک زودهنگام: تشویق بیمار به راه رفتن سبک در ساعات اولیه پس از هوشیاری برای جلوگیری از عوارضی مانند آمبولی ریوی و لخته شدن خون در پاها. ۳. رژیم غذایی: شروع با مایعات صاف و رژیم غذایی سبک (سوپ، پوره) و پیش‌روی تدریجی به غذای نرم، پس از اطمینان از عملکرد طبیعی روده. ۴. مراقبت از زخم‌ها: حفظ خشکی و تمیزی محل برش‌ها. پانسمان‌ها معمولاً پس از ۲۴ تا ۴۸ ساعت می‌توانند برداشته شوند، مگر اینکه ترشح یا قرمزی مشاهده شود. ۵. محدودیت فعالیت‌های سنگین: پرهیز از بلند کردن اجسام سنگین‌تر از ۴ تا ۵ کیلوگرم و ورزش‌های سنگین برای حداقل ۳ تا ۴ هفته، تا ترمیم کامل دیواره شکم صورت گیرد.


فناوری‌های نوین در جراحی کم‌تهاجمی

تکنولوژی‌ها به طور مداوم در حال بهبود دقت و ایمنی جراحی‌های زنان هستند:

۱. لاپاروسکوپی سه‌بعدی و تصویربرداری 4K/8K

وضوح تصویر بالاتر امکان تمایز بهتر بین بافت‌های سالم و بیمار (مانند دیواره عروق و اعصاب) را فراهم می‌کند. دید سه‌بعدی (3D) عمق میدان را بازسازی کرده و به جراح این امکان را می‌دهد که فاصله دقیق ابزارها تا بافت هدف را بدون نیاز به تکیه بر حرکت سر جراح، تخمین بزند.

۲. جراحی روباتیک (Robotic Surgery)

این سیستم‌ها به جراح اجازه می‌دهند که با استفاده از یک کنسول در اتاق عمل، ابزارهای رباتیک را کنترل کند.

  • مزایای کلیدی: حذف لرزش دست‌های جراح، افزایش دامنه حرکتی ابزارها (EndoWrist) تا ۷ درجه آزادی، و امکان بخیه‌زنی بسیار ظریف در فضاهای تنگ لگنی. جراحی روباتیک به ویژه در هیسترکتومی‌های پیچیده یا جراحی‌های تخصصی اندومتریوز پیشرفته مورد استفاده قرار می‌گیرد.

۳. ابزارهای انرژی پیشرفته و برش‌های هوشمند

تکنولوژی‌هایی مانند دستگاه‌های اولتراسونیک (مانند هارمونیک اسکالپل) یا دستگاه‌های دیسکشن با فرکانس رادیویی پیشرفته، امکان برش بافت‌ها و بستن همزمان عروق خونی (Hemostasis) را فراهم می‌کنند که باعث کاهش خونریزی و کوتاه‌تر شدن زمان جراحی می‌شود.

۴. هیستروسکوپی با رزکتوسکوپ‌های نازک (Thin Resectoscopes)

استفاده از سیستم‌های هیستروسکوپیک با قطر کمتر (مانند 3.5 میلی‌متر) امکان انجام جراحی‌های درمانی را در بیمارانی که دهانه رحم تنگی دارند یا حتی در زنان یائسه، بدون نیاز به دیلاتاسیون شدید فراهم می‌کند.


نقش دکتر ویدا یوسفیان در توسعه این حوزه

دکتر ویدا یوسفیان با بهره‌گیری از تکنولوژی‌های پیشرفته و نگرش زیبایی‌شناختی، به عنوان یکی از برترین متخصصان جراحی‌های کم‌تهاجمی در ایران شناخته می‌شوند. تمرکز ایشان بر سه حوزه اصلی است:

۱. اندومتریوز عمیق و چسبندگی‌ها: با استفاده از تکنیک‌های میکرو-جراحی لاپاروسکوپیک و حفظ کامل عملکرد اندام‌های لگنی.
۲. میوم‌های پیچیده: برداشتن فیبروم‌های بزرگ یا متعدد با حفظ رحم و حداقل خونریزی. ۳. اصلاحات کف لگن و زیبایی زنان (Aesthetic Gynecology): بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده پس از زایمان و درمان افتادگی‌ها با روش‌های مینیمال این‌وازیو، که نتایج عملکردی و زیبایی مطلوبی دارند.


پرسش‌های پرتکرار درباره جراحی‌های کم‌تهاجمی

۱. آیا این جراحی‌ها دردناک‌اند؟
خیر. درد پس از عمل MIS به‌طور قابل توجهی کمتر از جراحی باز است. بیشترین ناراحتی ممکن است ناشی از گاز CO₂ در شانه یا شکم باشد که با گذشت چند روز برطرف می‌شود.

۲. آیا پس از لاپاروسکوپی می‌توان باردار شد؟
بله. در بسیاری از موارد، به ویژه در درمان اندومتریوز یا برداشتن کیست، با برطرف شدن مانع (کیست یا چسبندگی)، احتمال باروری طبیعی افزایش می‌یابد.

۳. زخم‌ها قابل مشاهده‌اند؟
خیر. زخم‌ها معمولاً کمتر از ۱ سانتی‌متر هستند و در خطوط طبیعی بدن (مانند خط موی ناحیه ناف یا چین‌های پوستی) پنهان می‌شوند.

۴. آیا جراحی‌های کم‌تهاجمی برای سرطان مناسب هستند؟
این بستگی به مرحله سرطان دارد. برای مراحل اولیه سرطان‌های رحم یا تخمدان، جراحی روباتیک یا لاپاروسکوپیک استاندارد است. اما در سرطان‌های پیشرفته با تهاجم وسیع، جراحی باز (لاپاراتومی) هنوز می‌تواند بهترین مسیر برای برداشتن کامل تومور باشد.

۵. طول دوره نقاهت چقدر است؟
برای هیستروسکوپی درمانی، بیماران معمولاً ظرف ۲۴ ساعت به فعالیت عادی بازمی‌گردند. برای لاپاروسکوپی‌های پیچیده‌تر، بازگشت کامل به کار فیزیکی سنگین ممکن است ۳ تا ۶ هفته زمان ببرد.


نکات کلیدی از دیدگاه دکتر یوسفیان

۱. غربالگری منظم: اهمیت انجام معاینات دوره‌ای سالانه برای تشخیص زودهنگام پولیپ‌ها، فیبروم‌ها و سایر ناهنجاری‌های رحم و تخمدان.
۲. اهمیت زمان‌بندی: تشخیص زودهنگام و درمان در مراحل اولیه، احتمال موفقیت MIS را به شدت افزایش می‌دهد. ۳. سلامت عمومی: بیماران باید از نظر BMI، کنترل دیابت و فشار خون بهینه باشند تا ریسک‌های بیهوشی و جراحی کاهش یابد. ۴. انتخاب تیم درمانی: انتخاب جراح متخصص و باتجربه در تکنیک‌های کم‌تهاجمی (حتی اگر نیازمند سوییچ به روباتیک باشد)، کلید موفقیت درمانی است.


جمع‌بندی نهایی

جراحی‌های کم‌تهاجمی (MIS) نقطه عطفی در درمان بیماری‌های زنان محسوب می‌شوند. این تکنیک‌ها با کاهش تروما، بهبود سریع‌تر، کاهش درد پس از عمل و حفظ بهتر ساختارهای آناتومیک، تجربه‌ای مطمئن و کم‌عارضه برای بیماران ایجاد کرده‌اند. دکتر ویدا یوسفیان با تلفیق دانش پزشکی نوین، مهارت در جراحی روباتیک و دقت زیبایی‌شناختی، یکی از برترین مجریان این روش‌ها در کشور محسوب می‌شود که توانسته استاندارد مراقبت‌های زنان را ارتقا دهد.


واژگان کلیدی (SEO Keywords)

جراحی کم‌تهاجمی زنان، لاپاروسکوپی رحم، هیستروسکوپی، درمان اندومتریوز، جراحی فیبروم رحم، جراح زنان متخصص، دکتر ویدا یوسفیان، جراحی روباتیک زنان، میومکتومی، بهبود سریع پس از عمل، ساکروکولپوپکسی، جراحی زیبایی زنان.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگو شرکت کنید؟
نظری بدهید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *